Vaak wordt mij de vraag gesteld of ik mijn ondernemerschap wel wil opgeven voor een vaste baan. Dat vind ik een rare vraag. Ondernemerschap is een karaktereigenschap en staat los van mijn onderneming.
Mijn overweging om een vaste baan aan te nemen is dan ook dat ik best een tijdje vakantie wil nemen met een automatische bijschrijving van een bedrag op mijn giro. Want, zo lijkt het wel. Als ondernemer ken ik geen aanvangstijden of sluitingstijden van mijn onderneming.
Een andere rare vraag welke wordt gesteld bij een sollicitatiegesprek is hoeveel uren ik wil werken, of ik 32, 36, 38 of 40 uren wil werken, met andere woorden of ik voor 32, 36, 38 of 40 uren betaald wil worden. De 40 uren kunnen kennelijk gewerkt worden in 32 uur en de 32 uren in 40 uur. In die 8 uren kan ik als ondernemer een extra maandsalaris verdienen, dus kies ik voor 32 uur. Als loonslaaf zou ik 8 uren zalig niks kunnen doen, als ik voor de 40 uren betaling zou kiezen.
Trouwens niksdoen is een kunst en is niet verenigbaar met ondernemerschap. Dit brengt mij bij de derde opmerkelijke vraag, namelijk of ik mijn vrijheid als ondernemer wel wil opgeven. Vrijheid? Vrijheid betekent nooit vrij hebben. Ik wil alle arbeidsvoorwaarden van de werknemer en doorbetaalde vakanties en feestdagen en daarom solliciteer ik. Na een tijdje ontdek ik waarom ik ook al weer ondernemer ben geworden: Ik heb niks te doen in mijn baan van 32, 36, 38 of 40 uur!
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>