De laatste weken groeit het besef dat het Nederlands elftal ondanks de riante salarissen en de stevige eigendunk, zich niet professioneel voorbereid op het EK. De kans dat er gewonnen gaat worden is kleiner dan het winnen van een prijs (zelfs op het eindcijfer) in de staatsloterij. Graag voeg ik een paar redenen toe aan de analyse over de penalty van Gyuri:
- de reportages over het fenomeen penalty in studio sport van de afgelopen weken, laat zien dat er een schrijnende ontkenning van de eigen verantwoordelijkheid van spelers en trainers is bij het Nederlands elftal;
- vastgeroest in het eigen domein, het voetbal, staat luisteren naar professionals uit andere domeinen niet toe (hockey, volleybal, tennis), dat is klip en klaar aangetoond in die reportages;
- de queeste naar een succesvol systeem (de 'ruit', met of zonder vleugelspelers ed) ontaard in onsamenhangend gewissel, plaatsen van spelers op plekken waar ze (vrijwel) nooit spelen en al met al een onzekerheidsversterkende tragikomedie. Zelfs bij het veteranenvoetbal weten we dat te veel wisselen de structuur zoek maakt (ervaringsgegeven Be Quick Zutphen 6);
- de meest scorende spitsen uit de engelse en duitse competitie falen in het Nederlands elftal. Gister werd duidelijk dat de coach nog nooit (nog nooit!!) aan die spitsen heeft gevraagd hoe dat komt (van Nistelrooij kreeg een vragende blik in zijn ogen toen de reporter hier naar vroeg: 'kan dat dan' leek hij zich af te vragen), waaruit blijkt dat de coach zich niet richt op ontwikkeling en benutting van kwaliteiten, maar vooral op baas-knecht-relaties.

maar, als we winnen sta ik ook te juichen.

dj

Beste Douwe Jan,

De laatste zin van jouw opmerkingen geven denk ik het beste weer hoe de voetbalgeest werkt...als er gewonnen wordt, staan we weer allemaal te juichen...en vergeten we hoe slecht het misschien allemaal was. De waan van de dag regeert, en als we nu een strafschoppenserie (per toeval) winnen zegt iedereen; 'zie je wel, je hoeft er niet op te trainen'. Juist dat is iets waar je als onderzoeker je drive uit moet halen, en waarmee teams en trainers geholpen kunnen worden....als ze er tenminste voor open staan. De documentaire 'De Pijn van de Penalty' gaf duidelijk de weerstanden en ontkenning van de Nederlandse trainers aan.

vriendelijke groet,


Gyuri Vergouw

Voor de liefhebbers,

Vanavond de Griekse strafschop bij de openingswedstrijd van Euro 2004 gezien? Deze voldeed vrijwel geheel aan de belangrijkste voorwaarden voor een goede penalty:

1) rechts of linksboven in de hoek
2) niet op volle kracht, maar wel geplaatst en voldoende hard (80% van de kracht van een gemiddelde profvoetballer)
3)rechte aanloop van +/- 6 meter van de bal.

Zoals onder meer door Bernard Krikke van (toentertijd) Netwerk is onderzocht. Enig voorspelbare was de lichaamstaal van de strafschopnemer, die de rechterhoek (van hemzelf af gezien) al deed vermoeden. Zie ook onderzoek VU-bewegingswetenschappen.

Zou het toeval zijn dat de Grieken door een Duitse coach worden getraind?

Gyuri Vergouw

Niet getraind en toch de shoot-out tegen de Zweden gewonnen! Geluk gehad? Volg het commentaar van Gyuri Vergouw op www.villabvd.nl. Heeft trainen op de strafschop zin? Vergouw schrijft over de legendarische strafschop van de Tsjech Antonin Panenka, een van de mooiste doelpunten van de vorige eeuw. Zijn doelpunt in de serie tegen de West-Duitsers voor het EK van 1976 geldt als hét voorbeeld van een ingestudeerde, beeldschone strafschop. Een strafschop waar hij twee jaar op had geoefend.
Twee jaar op geoefend!! Gyuri, zijn de Tsjechen nog steeds zo fanatiek bezig met de strafschop?
Enfin, de Hollanders hebben in ieder geval nog een paar dagen.

Het Nederlands elftal heeft de ban gebroken en voor het eerst in de geschiedenis een strafschoppenserie in haar voordeel beslist. Hoewel bondscoach Advocaat blijft volharden dat penaltys niet te trainen zijn, waren er toch grote veranderingen in de wijze waarop de Nederlandse spelers hun penaltys namen ten opzichte van voorgaande shoot outs. Zelfs keeper Van der Sar bleek plots een strafschop te kunnen stoppen.


Na vier achtereenvolgende verliesbeurten tijdens penalty-series komt Oranje voor het eerst als winnaar tevoorschijn. Bij de spelers waren grote veranderingen waar te nemen in de wijze waarop de strafschoppen werden genomen. Ten opzichte van de generaties die in 1992, 1996, 1998 en 2000 bij EK s werden uitgeschakeld na strafschoppen, schoten de spelers gerichter, zuiverder en hoger de ballen in, mede veroorzaakt door meer focus en een betere aanloop.

Verbeteringen waren te vinden in het gericht op de hoeken schieten, waar in het verleden veel dichter bij de keeper werd ingeschoten en het hoger inschieten van de bal. Roy Makaay hield als enige vast aan de "Low Lands" techniek, maar zijn lichaams-schijnbeweging volstond om de Zweedse keeper op het verkeerde been te zetten. Een andere verbetering ten opzichte van voorgaande edities van EKs en WKs was de langere aanloop, die door alle Nederlandse spelers op de goede afstand van ongeveer 6 meter werd aangevangen.

Punt voor verbetering is nog steeds de lichaamstaal van de spelers, die in veel gevallen nog steeds de richting van de bal vooraf verraad. Zo was bij de aanloop van de linksbenige Cocu vooraf al zichtbaar dat hij links zou inschieten.

Grote verbetering was tevens zichtbaar in de houding en techniek van doelman Van der Sar. Duidelijk was dat hij probeerde de tegenstander te beïnvloeden op een manier zoals vroeger alleen Hans van Breukelen dit kon. Ook was hij gefocussed op de tegenstanders en lette hij beter op de lichaamstaal van de tegenstander dan voorheen. De eerste (Källström) en de laatste strafschop (Mellberg) van de Zweden waren houdbaar. In het eerste geval tastte Van der Sar maar net naast, de laatste werd prima gestopt. De kritiek van de laatste jaren op zijn strafschop-techniek heeft Van der Sar op de enig juiste wijze gepareerd: door een strafschop te stoppen.



Alle strafschoppen van Euro 2004 worden op de website van VillaBvD (www.villaBvD.nl) besproken door "Professor Penalty", de vaste strafschoprubriek van Gyuri Vergouw. Hij publiceerde in 2000, vlak voor het EK in eigen land, zijn voetbalklassieker "De Strafschop, zoektocht naar de ultieme penalty". Tevens probeert hij via de websites www.strafschop.nl en www.penalty.nl kennis over strafschoptechniek in Nederland te vergroten en te vechten tegen de gedachte dat strafschoppen loterijen zijn.