Het zorginfarct: een zaak van anders managen en organiseren?

Columns

Het personeelstekort is het meest fundamentele probleem in de zorg. Geen wonder als 40 procent van alle afgestudeerden binnen twee jaar het vak verlaat en dat een op de drie ic-verpleegkundigen overweegt te stoppen. In mijn artikelen over de DOOMLOOP  stel ik dat de personeelstekorten en het grote verloop hun oorsprong vinden in administratieve regelzucht & systeemdwang. Het artikel van Michiel van der Geest, Volkskrant, 11-11-21, laat zien hoe men dit in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam aanpakt. Hier volgen enkele passages.

Voorbeeld Maasstad Ziekenhuis

De uitstroom

De uitstroom van verpleegkundigen is daar niet hoger dan voor de coronacrisis, en ook het team op de IC is nagenoeg intact gebleven. Een gevolg, denkt Jacqueline van Houwelingen, voorzitter van de Verpleegkundige Advie...

R.J. Steunebrink
Die bureaucratie is een al lang woekerend probleem. In Nederland overwaarderen we management en onderwaarderen professionele vakmensen. Maakt niet uit of het nu gaat om zorgprofessionals of om loodgieters. Het gaat daarbij inderdaad om macht. Die moet terug naar de professionals die uiteindelijk het werk doen en het geld verdienen waar het salaris van al die bureaucraten en spreadsheet fundamentalisten van wordt betaald en die o.a. de zorg onnodig duur maken. Maar dit is al heel lang bekend. Zie ook de boeken van Wouter Hart (verdraaide organisaties en Anders Vasthouden). Mijn verbazing zit erin dat het niet lukt hier verandering in te brengen. Wordt het niet eens tijd dat professionals gewoon zeggen, het is mooi geweest, wij gaan voor 90% ons vak uitoefenen en de rest zoeken die anderen maar zelf uit. Midden in een coronapandemie misschien niet handig, maar gelet op de schaarste aan personeel zou mijn advies zijn dat binnenkort maar eens gewoon te organiseren. Anders praten we er jaren later nog over. Hulde overigens voor het Maasstad ziekenhuis, die wel zaken ten goede veranderd!
Willem Mastenbroek
Auteur
Beste Steunebrink

We zijn inderdaad nog lang niet uit de problemen. Veel professionals balen al tijden van de manier waarop ze moeten werken.

De analyse van Rosanne Hertzberger, 'Alles is beter dan de eerste hulp op slot gooien'. NRC, 20-11-21, sluit daar naadloos op aan.
https://www.nrc.nl/nieuws/2021/11/20/alles-is-beter-dan-de-eerste-hulp-op-slot-gooien-a4066190#/handelsblad/2021/11/20/#202

Hier volgen een paar alinea's:

Overal vertrekken jonge, bevlogen verpleegkundigen, pedagogisch medewerkers, leerkrachten en politieagenten teleurgesteld uit wat ooit hun droombaan was. Neem het spoor. De trein rijdt niet vanwege een gebrek aan verkeersleiders. ProRail wil namelijk hbo’ers aantrekken, van een topkwaliteit opleiding waar minder dan 1 procent slaagt. Die vervolgens na een paar jaar is opgebrand vanwege gebrek aan collega’s.

Maar ook ten tijde van groeiende personeelsschaarste blijven tuchtcolleges tuchtigen en inspecteurs inspecteren. Is iedereen wel BIG-geregistreerd? Hebben ze hun certificaten op orde? Zijn ze naar de nascholingen geweest? Hebben ze alle elektronische patiëntdossiers ingevuld? Zijn alle pagina’s van de calamiteitenmelding volledig? Zijn de medicijnen wel met vier ogen geprepareerd?

‘…… momenteel gaat ons hyperexcellente systeem in zijn geheel tegen de vlakte.’

Haarscherp geformuleerd door Rosanne.

Gelukkig werkt menige organisatie keihard aan de remedie

Meer over Zorg