In het bedrijfsleven is er al veel ervaring met teams en groepen die zichzelf zo veel mogelijk aansturen. Dit lukt alleen als de leiding op basis van een visie voldoende ruimte schept voor de ontwikkeling van intern ondernemerschap of ondernemende leiderschap op de eigen werkplek. Hoe beter de medewerkers hun eigen verantwoordelijkheid oppakken des te meer kan de leiding loslaten. De clou is wel dat je samen bereid bent iets te ondernemen op basis van een gemeenschappelijke doelstelling. Die er toe doet voor alle netrokken partijen (=win/win)
Kijk eventueel voor meer info op samenondernemen.nl

Opmerkelijk dat Winnubst zelf (terecht) signaleert dat het helemaal zonder management niet lukt. Er zijn nou eenmaal talenten nodig (organiseren, verantwoordelijkheid voelen en nemen, strategisch inzicht en handelen) die de gemiddelde medewerker (helaas), en dus ook docent, niet heeft. Zie daar de taak van de manager.

En als die manager er niet is, komt vanzelf iemand als Winnubst boven drijven als de persoon die die kwaliteiten wel heeft. En is het dan nog steeds een zelfsturend team? Nee, natuurlijk niet, Winnubst is in feite de manager, maar wordt daarvoor in die setting niet betaald. En dus is ze nu ergens anders gaan werken en wordt wel betaald voor haar management talenten.

Eindconclusie: zelfsturende teams is in feite gebakken lucht. Maar het is zeker heel goed om medewerkers goed te betrekken bij strategie en uitvoering en waar mogelijk om hun input te vragen. En (in)roosteren kunnen mensen met goede bereidheid heel goed zelf (zie Buurtzorg); maar dat is nog geen compleet zelfsturend team, ook al wordt het vaak wel zo verkocht. Een zelfsturend team bepaalt ook de strategie en tactiek. Maar dat gebeurt praktisch nooit!