Het geheim zit in het "nu" leven. Alle mensen hebben van hun ouders normen en waarden meegekregen hoe ze moeten leven. Dit zijn spelregels hoe met zaken om te gaan en hoe te reageren. Het is dus als het ware je referentie kader van waaruit je steeds je beslissingen neemt. Je krijgt en gedeelte van je vader mee en een gedeelte van je moeder wat uiteindelijk je persoonlijkheid maakt. Dit doe je steeds onbewust en heb je zelf niet in de gaten indien je daar niet op gewezen wordt. Mensen waarover in de colom wordt geschreven zijn mensen die in het nu leven. Ze leven hun leven naast hun persoonlijkhied ook met hun gevoel (ziel). Deze mensen zijn zich ervan bewust dat andere mensen een vorm van energie uitstralen en daarmee laten zien wat ze denken. Ze stralen als het ware uit hoe ze zijn en wat ze denken. Gevoelige mensen pikken deze energie op en voelen aan wat er speelt. Iedereen kan dit gevoel ontwikkelen maar de een is er gevoeliger voor dan de andere. Om dit gevoel op te kunnen vangen dien je zelf in het nu te leven wat betekent dat je je gevoel laat spreken en niet blokkeert. Veel mensen blokkeren hun gevoel omdat ze vinden dat bepaalde dingen die ze voelen niet kunnen of niet horen in onze maatschappij. Of willen dat andere ze op een bepaalde manier zien en waarderen (ego). Als je je gevoel laat spreken betekent niet dat je gaat zweven of alternatief bent, maar dat je reageert op de energie trilling van andere en iets met je gevoel doet om daarmee ook weer andere mensen te helpen om een trapje hoger te komen in hun energie wereld.

De afgelopen jaren is managerial Nederland druk bezig geweest om alles te rationaliseren. Meten is weten, competentiemanagement, etc. Alles gericht op kennis. Wat Wim schrijft spreekt me erg aan. Oog voor de andere kant. Het gevoel. In het verleden sprak ik een oude bankdirecteur en stelde hem de vraag hoe hij omging met investeringsverzoeken van ondernemers. Hij zei: "Wilbrand, ik pak een sigarendoos je, maak op de achterkant een berekening van de risico's, ga achterover zitten en steek een dikke sigaar op. Op dat laatste moment luister ik naar mijn onderbuik. Voelt het goed" Hierin zit voor mij ook de essentie. Voordat we ons weer kwijtraken in alleen maar gevoel zoals in de jaren 70-tig is die oude bankdirecteur iemand waar ik veel van geleerd heb. Niet alleen ratio, niet alleen gevoel, maar het totaal van beide kan maken dat management kan evolueren. Een synthese van beide kan maken dat menselijkheid en zakelijkheid elkaar kunnen omarmen.

Wat Joan schrijft vind ik net een stap te ver. Gevoel is niet gelijk aan ziel, dat is iets volledig anders. Het gevaar is wanneer dergelijke zware woorden zo gemakkelijk gebruikt worden, het dusdanig platgeslagen wordt met als resultaat dat het weer gepolariseerd gaat worden. Hou het gewoon op gevoel, het zou al enorm zijn wanneer managerial Nederland zit nou een terug zou vinden. Latent is het aanwezig, maar wie durft het nog te vertrouwen? Doe het het gewoon het is niet voor niets voor-voelen en na-denken. Dat geeft ook de latente kracht aan. Eenheid in verscheidenheid.

Wilbrand Kuijt
manager in profit en non-profitorganisaties

Dit artikel omschrijft een gegeven. Heldervoelendheid, helderziendheid, hooggevoeligheid, hoogsensitiviteit, het maakt niet uit hoe je het noemt. Het is aan de orde van de dag. Lees een willekeurig artikel over leiderschap en (een hoge mate van) sensitiviteit is een van de kenmerken waarover een leider dient te beschikken.

Interessanter is je afvragen of je dit kunt aanleren of dat het aangeboren is. Onderzoek van Elaine Aron, Amerikaanse psycholoog, wijst uit dat 20% van de bevolking beschikt over deze eigenschap. Maar ik durf te beweren dat, wanneer het bedrijfsleven meer openstaat voor deze eigenschappen, dit kenmerk voor iedereen bereikbaar is. Ik vermoed dat ieder mens wel eens iets heeft aangevoeld, maar het niet heeft durven zeggen, in de angst iets doms te zeggen. Los van het feit of de aangevoelde zaken waarheid blijken te zijn, is het van groot belang dat zorgen, bewondering, positieve of negatieve gevoelens worden geuit en gecommuniceerd. En vervolgens dat erover gepraat wordt, dat de gevoelens er mogen zijn, om er vervolgens (eventueel) in overeenstemming naar te handelen. Voor mij is heldervoelendheid de belangrijkste voelspriet dus voor de manager om effectief te zijn.

Wellicht wil niet iedereen manager worden. Neem nu een specialist in een bepaalde techniek. Als hij of (zij) zijn heldervoelendheid niet wil loslaten op de werkvloer kan dat een onbewust signaal zijn om aan te geven dat hij geen manager wil worden; laat andere mensen maar druk managen, is dan de boodschap.
Het management levert op termijn wel meer salaris op, dat kan dan soms zuur zijn voor diegene. Veel mensen willen graag geleid worden.

Mijn vraag is:

Is het wel verstandig als iedereen zijn of haar heldervoelendheid zou verhogen of verbeteren?