Dat is een hele aardige conclusie van deze onderzoeker, maar het probleem is dat het middel management steeds verder wegbezuinigd wordt.
Dus blijft als lichtend voorbeeld over, de zichzelf schaamteloos verrijkende, volkomen asociale, korte termijn denkers van het "top" management.
Die over het algemeen maar een ding voor ogen hebben en dat is zoveel mogelijk cashen in de beperkte houdbaarheids datum, die zij weten dat ze hebben, voor ze weer vervangen worden door een nieuwe graaiert.

Dat geeft maar weer voor de zoveelste keer aan dat wil een organisatie een staat van excellentie bereiken, je met de kwaliteit van het topmanagement start. Is die kwaliteit onvoldoende? Ga dan niet starten met bijvoorbeeld zelfsturende teams, waarbij op den duur de rol van het midden management wordt opgeheven. Dan verwijder je de buffer die de besmetting vrij baan geeft. In plaats van een volgende stap te zetten richting excellentie of beterschap, maak je de patiënt dan alleen maar meer kwetsbaar. En hoogstwaarschijnlijk ook alleen maar zieker en zwakker. Los van de kosten!

De paradox is dat willen we immorele bestuurders lozen we niet hoeven te wachten tot deze zelf het miraculeuze licht gaan zien. Dat zou gezien de mate van immoraliteit, corruptie en zelfgerichtheid die we zien ook zeer onwaarschijnlijk zijn. Ook geen programma's, trainingen of adviezen, danwel structurele ingrepen en veranderingen. Wederom los van de kosten. Nee, jij en ik moeten kiezen. En daar zit de crux. Wie heeft er nog het gevoel een vrije keuze te hebben. Of scherper, wie durft er nog zelf een morele keuze te maken en de mogelijk vervelende consequenties daarvan te dragen?

Iedereen blijft gewoon voor de betreffende instantie, organisatie of het bedrijf werken. Er zijn er maar weinigen die met de voeten stemmen en zeggen, aan dit spel doe ik niet meer mee! Zeker niet als je dan thuis komt te zitten. En zelfs wanneer je die keuze bewust maakt en weggaat bij die betreffende bank waarvan de top heeft gefraudeerd. Welke bank is wel schoon, of überhaupt, kun je dan nog wel in de financiële dienstverlening blijven werken?

Velen hebben gekozen om los te gaan van bedrijven om als zzp-er of freelancer te gaan werken, danwel in coöperatieve netwerken met gelijkgestemden een nieuw, schoon spel te starten. Andere mogelijkheden zijn de situatie te accepteren en aanvaarden, te blijven strijden tegen het systeem (good luck!) of misschien wel zelfs ergens de klok te luiden en bereid zijn de rest van je leven in een caravan te bivakkeren?

Uiteindelijk kom ik bij mezelf uit, meer dan dat kan ik toch nauwelijks beïnvloeden. Ik ga een verhouding aan met de mate van immoraliteit in mijzelf. Ik probeer te leven en uit te drukken van wat ik zou willen zien bij anderen en in mijn eigen directe leefomgeving. Maar dat is mijn persoonlijke keuze, want die blijft voor iedereen vrij.