Mooi stuk. Slaat de spijker op z'n kop. Geen getut met rode potloden achteraf, maar sturen zoals het hoort. Aan de voorkant. Op verantwoordelijkheid. Op eigen kracht. En om dan de mensen die het moeten doen zodanig te enthousiasmeren, te inspireren dat je niet de grond onder hun voeten heet maakt, maar het vuur in hen aanwakkert.

Goede analyse. Vele dagelijkse praktijkvoorbeelden geven aan dat mensen controle en vertrouwen als tegengestelde begrippen beschouwen. Ze zijn echter aanvullend en de mate waarin je kunt steunen op het één of het ander is afhankelijk van de situatie. En dus dynamisch. Er zijn, op basis van praktijkgetoetste theorie, altijd 9 factoren te onderkennen die daarin een rol spelen. Enkele factoren zijn de mate waarin beide partijen elkaars essentiële verwachtingen kennen, de mate van gedeelde belangen, een goed gevoel over en weer, mogelijkheid om controle te mogen uitoefenen, etc. Als je daar inzicht in hebt kan je als manager bewuster sturen op dit evenwicht. Dan kan je bewust onderscheid maken tussen blind vertrouwen, gerechtvaardigd vertrouwen en écht vertrouwen (empathie) en bouwen aan een positieve en prettige werkomgeving. Vertrouwen tussen partijen is gewoon hard werken! Op 9 maart wordt hierover een seminar georganiseerd (www.eventbuzz.nl).

Hallo Hans, helemaal eens, en desondanks trap ik zelf vaak in de val-kuil van controle. Of “control” in de zin van beheersing. Als adviseur ben ik veel betrokken bij Kaizen-teams. Binnen een periode van 3 maanden presenteert zo’n team hun eindresultaat. Wat me hierin opvalt is dat de presentaties beter/ authentieker/ steekhoudender en verrassender zijn, naar-mate ik me er minder mee bemoei ! Een kwestie van vertrouwen. Ik probeer me te beperken tot het geven van kaders/ randvoorwaarden. Toch blijft het (ook) voor mij moeilijk met de vingers van de inhoud af te blijven.