Dag Rob,

Mooie studie en een goed verhaal, of beter: goede vraagstelling: "Waarom werkt het niet zoals we dat hadden bedacht" ?

Ik heb inmiddels zo'n 30 jaar ervaring in "resultaatverbetering" op de werkvloer en vermoed dat de crux voor een gedeelte zit in de toon van de boodschap, en voor een ander deel in de overheersend Tayloriaanse stijl waarin we gewend zijn samenwerkings-verbanden in te richten.

De toon van de boodschap:
"Prestatie" en "voldoen aan KPI's" zit psychologisch dicht op de huid van degene(n) die de prestatie moet leveren.. "Het niet halen" wordt daardoor al snel ervaren als persoonlijk falen of een hopeloze afhankelijkheid van anderen.. En we werken allemaal zo hard !

In jouw stuk zie je dat ook duidelijk terugkomen: er worden wel eisen gesteld maar ik kan er niks mee, zaken zijn niet duidelijk, er wordt wel afgerekend maar niet geholpen !

Ik heb ik de loop der jaren geleerd dat je "resultaat" het beste kan loskoppelen van persoonlijk functioneren en dat je als organisatie beter kan leren communiceren in termen van een feilloos verlopend primair proces. (dat is het product, of de dienst waarmee je als organisatie het geld verdient)

Een feilloos verlopend primair proces wordt door iedereen ervaren als een volstrekt logische zaak, want het kost de minste energie, gaat het snelst, levert precies de gewenste kwaliteit, het levert geen ergernissen op en daardoor ook nog veel minder stress, ziekteverzuim en gezeik.

Als het werk lekker loopt zie je gewoon veel meer blije gezichten!
Het levert heel veel positieve energie op als processen "als vanzelf goed gaan".

Ik ben een echte werkvloerwerker als het aankomt op resultaatverbetering want ik geloof dat daar de sleutel ligt naar een beter samenwerkingsmodel voor de organisatie als geheel.

In dat betere samenwerkingsmodel rekent het management de werkvloer niet af op prestaties, KPI's , in dashboards of wat dan maar ook. Dat zijn instrumenten die fijn zijn voor managers om belangrijk beleid uit te denken, niet om de werkvloer te sturen.

In dat betere samenwerkingsmodel rekent de werkvloer juist het middle-management af op hun dienstbaarheid aan het resultaat van het primaire proces. Waarom ? Omdat het zo hoort te zijn !


Naast het primaire proces bestaan er immers ondersteunende processen die er voor moeten zorgen dat de werkvloer uitsluitend bezig hoeft te zijn met het behalen van resultaat.

Een slechte planning of incomplete informatie ? Dat gaat gaat dus terug totdat deze wel aan de eisen voldoet, en daarin is de werkvloer leidend.

In de Tayloriaanse opvattingen zijn ondersteunende processen meestal hoger in de hyrarchie geplaatst en sturen ze de werkvloer. In de praktijk maken ze het de werkvloer meestal niet makkelijker.

Dat is dus eigenlijk een heel vreemde zaak ! Dus: maak de ondersteunende processen (weer) 100% dienstbaar aan het resultaat van het primaire proces, dan zie je het ineens beter gaan, neemt de werktevredenheid toe en komt er energie vrij om na te denken over hoe dingen nóg beter kunnen.

Ik heb er een artikel over geplubliceerd in "Sigma" dat is te downloaden vanaf mijn linkedin profiel:

https://nl.linkedin.com/in/chriscorbier

Groet !

Chris Corbier
verbeteren is de leukste manier van bezuinigen

Inderdaad een mooi verhaal. Er zitten waarheden in die als evident klinken in mijn oren.
De kunst bestaat er echter in om ook dicht bij de mensen te staan vanuit het management oren heeft voor verzuchtingen en ook hieraan daadwerkelijk iets kan aan doen. Er is zo veel geschreven en getest in verband met talentontwikkeling, persoonlijkheid, teamwerking en performance dat er vandaag evidente processen bestaan om alles op een éénvoudige manier te laten samensmelten zodat resultaten als vanzelf groeien. Communicatie is hierbij essentieel doch hoe deze in de praktijk loopt is nog belangrijker. Ik pleit dus voor een optimaal communicatieproces dat indien goed gesmeerd alles op zijn plooien komt. En hierbij spelen teamleiders een essentiële rol waarvan ze zich niet altijd bewust van zijn. Begeleiding, coaching en onderzoek kan hierbij een ruggesteun zijn voor een hoger engagement en integriteit binnen de organisatie.

Beste Chris en Bruno,

Dank voor jullie reacties.

@Chris:
Ik ben het helemaal met je eens wanneer je zegt dat het primaire proces centraal moet staan. Daar wordt nl waarde voor de klant toegevoegd.
Voor wat betreft het gebruik van KPI's en dashboards op de werkvloer heb ik een andere mening dan jij. Zodra je het over KPI's en dashboards hebt, spreek je over afrekenen. Ik heb het in deze context over leren en motiveren.
KPI's kunnen ook op de werkvloer zeer motiverend werken mits ze zo zijn gemaakt dat ze een directe relatie hebben met wat mensen dagelijks doen (hé dat gaat over mij!) en waarover men voortdurend in gesprek is met elkaar: hoe doen we het eigenlijk en hoe kan dat beter?
Wanneer je dit ook nog eens ondersteunt met visueel goed vormgegeven dashboards waarop je meteen het verhaal achter de cijfers ziet, heb je een enorme katalysator te pakken voor betere prestaties. Met name deze laatste factor is zeer onderschat!

@Bruno:
Helemaal eens. Centraal in mijn denkkader staat de dialoog over het dagelijks werk. Hoe presteren we eigenlijk, waar kan het beter? En: hoe werken we samen? Dit zijn de vragen die voortdurend met elkaar besproken moeten worden.
En het onderzoek toont aan dat voor veel organisaties juist in het voeren van deze dialoog nog veel te verbeteren valt.