Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Maar wat een debiliserende eerste alinea's over coaches die onterecht (en op intuitie, bah!) relatieproblemen suggereren als Martin voor een loopbaanvraagstuk komt.... Nee, beste mensen, blijf weg bij coaches, het zijn de heksen van de 21e eeuw, brrr.
Graag in tweeen knippen dit artikel, eerste helft weggooien, andere helft boven je bed ophangen.
Martine Vos
Ten eerste: Als je coach je problemen erger maakt (induceert) dan heb je de verkeerde coach! (Als ik mijn auto met een haperend knipperlicht naar de garage breng en ik 'm terugkrijg met startproblemen, zit ik tenslotte bij de verkeerde garage)
Ten tweede: Dit artikel en het "zelfcoachingshulpmiddel" is OOK coaching, welbeschouwd.
Dus ook de daarin gedane opmerkingen en adviezen moet je dan terzijde leggen.
Ik ben voorstander van het idee dat de meeste mensen veel méér zelf kunnen dan ze doorgaans doen. We hélpen te graag met oplossingen, niet met het pad ernaartoe. De tendentieuze opmerking aan het begin (coaching ka'n het probleem verergeren) lijkt me niet nodig. Aanreiken dat er voor sommigen iets als zelfhulp bestaat is prima, maar liever gedragen door argumenten, niet door bangmakerij.
Michael
Houdt een coach zich ook bezig met de ondernemer, een mentor is alleen met het bedrijf bezig en is continu opzoek samen met de ondernemer hoe het bedrijf te innoveren.
Een mentor kan terugvallen op jarenlange ervaring als ondernemer in goede en slechte tijden en is daarom een ideaal klankbord/sparringpartner voor een ondernemer.
Helder stuk, Gwenda, ik heb het getweet. Groet, Annemarie
Erik, ik begrijp je reactie goed en nogmaals, (goede) coaches geven hun meningen en diagnoses met de beste bedoelingen en ik zet geen vraagtekens bij die bedoelingen. Maar ook goede bedoelingen kunnen probleeminducerende effecten hebben. Ik stel daarom wel vraagtekens bij het effect dat een advies, mening, oordeel of diagnose van de coach op de client kan hebben.
hartelijke groet, Gwenda
Iemand die zich coach noemt en maakt dat een coachee met meer problemen opgezadeld zit dan voorheen en dan nog met de slinkse bedoeling de coachee van hem of haar afhankelijk te maken...dat is GEEN COACHING !
Los daarvan ben ik een voorstander van - ook - zelfcoaching. Het is een en-en-verhaal en naargelang wat je nodig hebt, kan je jezelf uit de slag trekken of heb je eens iemand nodig die je een spiegel voorhoudt, je durft te confronteren en die met je overtuigingen aan de slag gaat..zodat het werkelijk helpende overtuigingen worden. Vanuit een positieve ins.teek
Probleeminductie werkt vaak heel subtiel (en nogmaals, niet met slechte of slinkse bedoelingen maar juist met goede bedoelingen van de coach). Het gebeurt bijvoorbeeld wanneer de coach een idee krijgt over de oorzaak van het probleem van de cliënt of wanneer de coach de cliënt een spiegel voor houdt. Zoals Steve de Shazer (een van de grondleggers van de oplossingsgerichte aanpak) zei:"als je (de therapeut) een diagnose voelt opkomen, neem drie asperientjes en ga naar bed".
hartelijke groet
Gwenda Schlundt Bodien
Veel is al gezegd. Erg leuk dat je stuk zo veel reacties oproept.
M.i. probeer je 2 discussies tegelijkertijd te voeren: zelf-coaching is beter dan coaching; binnen coaching is oplossingsgericht coaching beter dan probleemgericht. Voor beide discussies neem jij dan als kern van je argumentatie (de kans op) probleeminductie.
Over de waarde van coaching en zelfcoaching is al veel gezegd, dus ik wil ingaan op de 2e discussie en op probleeminductie zelf.
Mijn stelling is dat
coaching én zelf-coaching uitgevoerd op een goede manier de kans op probleeminductie verkleinen, en uitgevoerd op een niet-goede manier probleeminductie kunnen opwekken.
De crux zit hem dan in wat 'niet goed' is.
- 'niet goed' is ten eerste het feit dat je alleen van een probleem en de daarbij behorende indrukken, diagnoses en intuitie uitgaat én dat benoemt bij het coachen. Ik denk dat een goede coach én een competente 'zelf-coach' deze risico's onderkent en expliet maakt.
- maar 'niet goed' is ten tweede dat iemand die slecht in staat is afstand te nemen van de eigen situatie zichzelf gaat coachen. Het punt bij coaching is nu juist dat de coachee vaak vastzit in belemmerende en irreele gedachten, vooronderstellingen over zichzelf, etc. Door dat vastzitten daarin ga je ook van daaruit jezelf suggestieve vragen stellen, verkeerde diagnoses doen, gevoelens uitvergroten, etc. En dit zijn nu net de oorzaken van het ontstaan van probleeminductie.
Conclusie:
- ben je in staat jezelf te coachen, probeer dat dan eerst en bij voorkeur oplossingsgericht;
- lukt het je niet, ga dan naar een goede coach die de risico's van probleeminductie onderkent en benoemt.
Groet,
Jan van den Brink
Met de volgende aanvulling: voordat je als coach (wat ik ben) je intuïtie deelt met je cliënt bedenk je of dit goed is om te doen of niet. M.a.w. je hebt als coach de plicht niet die intuïtie met je cliënt te delen wanneer dit tot probleeminductie zou kunnen leiden. Bovendien ben ik van mening dat jij je als coach in die situaties dan niet aansluit bij de vraagstelling van de coaching van de cliënt.
Hart.groet,
Martje Smallegange
Wat mij verder opvalt aan het oplossingsgericht werken is dat het soms lijkt alsof het niet een stapje verder mag gaan dan alleen de oplossing die voorhanden ligt. Dus het deel aan overtuigingen, normen/waarden, drijfveren wordt niet of nauwelijks aangeboord/benoemd, anders dan wanneer deze helpend zijn aan een oplossing. Niets mis mee als het werkt, want dat is bij coaching toch vaak het geval, vooral werken met wat helpt. Echter als dat deel blijft blokkeren dat een nieuwe stap in de weg staat lijkt het mij niet meer dan logisch dan dat bespreekbaar wordt (gemaakt). Als daar (onbedoeld) bij-effecten ontstaan dat iemand zich bewuster wordt van zijn gedrag (ook in andere situaties waaronder thuis), niets mis mee. Volgens mij ligt het dus voor een groot deel aan de insteek die coachee wil insteken, die de coach insteekt en op welk niveau je werkt in de coachingsrelatie. Ik vind het altijd wel grappig als oplossingsgericht werken, of werken met NLP als 'waarheid' wordt geponeerd. Het heilige 'moeten' als uitgangspunt in plaats van aansluiten bij de ander. Oefeninggestuurd werken in plaats van goed luisteren, etc. Ik werk zelf eclectisch en vanuit wat de ander verder helpt, maar goed dat is ook een opvatting.....
Lars Ratering
Inderdaad leuk dat er veel reacties komen. Bedankt voor die van jou.
Ik zeg in het artikel inderdaad iets over zelfcoaching en coaching en over de manier waarop de zelfcoaching vorm kan krijgen. Maar niet in de zin dat zelfcoaching beter is dan coaching. Ik denk dat beide vormen van hulp een plek hebben. Ik pleit alleen voor een goede afweging of je een coach in de arm neemt of dat je jezelf gaat helpen. Ik denk dat mensen erg vaak in staat zijn om zichzelf vooruit te helpen, ook wanneer ze vast zitten of moeilijk afstand kunnen nemen.
Als je ervoor kiest om jezelf te gaan helpen, dan is het inderdaad belangrijk welk soort vragen je jezelf stelt en in welke richting je je gedachten stuurt. Daarbij zeg ik niet dat de oplossingsgerichte aanpak de enige manier is die kan werken. Ik geloof niet dat 1 aanpak altijd de beste is. Er zijn meerdere aanpakken die kunnen werken. En niemand is verplicht om een bepaalde aanpak (altijd) te gebruiken. Dat soort druk in groepen kan zelfs gevaarlijk zijn en stopt innovatie en creativiteit.
Probleeminductie is wel iets waar ik tegen ben. Zowel als je jezelf coacht als wanneer een coach dat doet.
hartelijke groet
Gwenda Schlundt Bodien
groet, Gwenda Schlundt Bodien
Shame on them klinkt mij te hard. Coaches kiezen hun vak juist om mensen te helpen, dus een veroordeling van hun aanpak lijkt me niet snel gerechtvaardigd. Dit voorbeeld is, naast vele andere voorbeelden die ik ben tegengekomen, uit de praktijk gegrepen en kwam voort uit de oprechte overtuiging van de coach dat hij zijn client zo het beste kon helpen, omdat hij anders niet met het "echte" probleem bezig was. Nogmaals: goede bedoelingen van de coach.
Ik vind het niet zozeer grappig als een aanpak als waarheid wordt verheven. Dat spreekt me niet aan en ik denk dat het zelfs gevaarlijk kan zijn. Dat is dus ook niet wat ik beoog met dit artikel.
groet, Gwenda Schlundt Bodien
Afgeven op coachen en hier als oplossing zelfcoaching tegenoverstellen. Maar om zelfcoaching te kunnen doen heb je tips van een oplossingsgerichte coach nodig......
Lijkt op reclame maken voor je eigen stokpaardje...
Vriendelijke groet,
Leon Dohmen.
Ik weet niet helemaal zeker of je tijd hebt gehad om het artikel helemaal te lezen? Mocht dat niet zo zijn en als je daar interesse en gelegenheid voor hebt zou dat wellicht een idee zijn. Hopelijk wordt de bedoeling van dit artikel dan duidelijker voor je. De bedoeling van dit artikel is om de positieve verwachting op te wekken dat mensen hun eigen problemen kunnen oplossen en het artikel reikt wat ideeën aan hoe mensen dat zouden kunnen doen. Verrassend dat iemand er slinkse bedoelingen in denkt te kunnen ontdekken. Die heb ik niet.
met vriendelijke groet
Gwenda Schlundt Bodien
Ja, dat onderschrijf ik. Rustig stil staan bij wat je probleem is en hoe je daar last van hebt is een belangrijke stap. Daar de tijd voor nemen levert vaak op dat je beter weet waaraan je iets wilt veranderen. Je motivatie om in beweging te komen neemt dan vaak toe en je weet inhoudelijk beter in welke richting je gewenste situatie gaat. Door de vraag HOE heb ik last van mijn probleem komt het probleem binnen je invloedssfeer. Dat helpt om ook de gewenste situatie en de eerdere successen binnen je eigen invloedssfeer te formuleren en ontdekken.
met vriendelijke groet
Gwenda Schlundt Bodien
Eerlijk gezegd verrast het mij ook. Het doel van het artikel is veel eenduidiger dan sommige van de reacties doen vermoeden:
1. coaching kan nuttig zijn
2. probleeminducatie kan schade opleveren
3. jezelf coachen kan nuttig zijn
4. mensen zijn vaak goed in staat zichzelf te helpen
5. en als ze dat willen kunnen bepaalde vragen en tips daarbij wellicht helpen.
met vriendelijke groet
Gwenda Schlundt Bodien