Waarom onethische praktijken onbestraft blijven bij grote concurrentie

Actueel

Wanneer treden leiders op tegen ethische misstappen in hun bedrijf en wanneer zien ze dit soort gedrag door de vingers? Uit onderzoek van Niek Hoogervorst van Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM) en Pieter Desmet van zusterfaculteit Erasmus of School of Law blijkt dat managers die denken dat hun bedrijven in sterk concurrerende markten actief zijn, eerder geneigd zijn onethische beslissingen die het bedrijf winst opleveren af te doen als 'acceptabele bedrijfspraktijken'.

De onderzoekers hebben een experiment opgezet waarbij ze deelnemers vroegen naar hun mening over het doelbewust oververzekeren van cliënten, duidelijk onethisch gedrag. De helft van de deelnemers werd verteld dat hun denkbeeldige verzekeringsmaatschappij in een stabiele markt actief was. De andere...

Wim Aalbers
Pro-lid
Welke manager zou beweren dat zijn/haar business niet highly competitive is? Concurrentie is overal en een te makkelijk alibi voor water bij de wijn.
Onethische gedragingen komen meestal voort uit persoonlijke afhankelijkheid van resultaten / uitkomsten.

Ethisch gedrag wordt bevorderd door onafhankelijkheid. Door een onderscheidende propositie van de organisatie en door consessieloos waardengedreven management.

Exceptional Marketing plus Excellent Morality.
mark k.
Lid sinds 2019
Wim Aalbers, ik kan me volkomen vinden in uw reactie. Zelf ben ik werkzaam geweest in de verzekeringsbranche en heb met eigen ogen gezien dat er onethisch handelen plaatsvindt doordat wij te maken hadden met persoonlijke targets. De manager boven ons idem dito en zal dit dus sneller door de vingers zien.

Ik denk niet dat medewerkers dit doen vanuit bedrijfsbelang, maar meer vanuit individueel belang. Angst voor een slechte beoordeling met wellicht zelfs ontslag tot gevolg. Het gaat meer om het disciplinair aanpakken vanuit de top. Een cultuur creëeren waarbinnen onethisch handelen niet acceptabel is. Dit is zeker belangrijk in de verzekeringsbranche , die al niet zo'n goede naam heeft..
Joop Remme
Het kan zo zijn dat door verkeerde gestelde targets en bonussen collegas tegen elkaar worden opgezet. In sommige bedrijfstakken geldt dat als gezonde competitie, maar het kan ook te ver gaan. Daar hebben we bij de financiële crisis genoeg voorbeelden van gezien. Ik heb eens een medewerker gesproken van een bank in Londen die zei overdag nooit naar het toilet te gaan,omdat hij dan bang was dat een collega zijn telefoon zou aannemen en zijn bonus zou opstrijken (het was niet toegestaan de vaste lijn door te schakelen naar de mobiel). De onderlinge competitie was daar moordend en daar hebben diverse stakeholders de nadelen van.

Wat rond targets zorgelijker is lijkt op wat we bij Volkswagen hebben gezien en dat in de literatuur "agency problem" wordt genoemd, Grote aantallen medewerkers van VW en toeleverende bedrijven waren betrokken bij de ontwikkeling en toepassing van wat nu "sjoemel-software" wordt genoemd. Die professionals werden zo sterk aangestuurd op hun individuele taak en targets dat maar weinigen van hen het grote plaatje zagen, dat uiteindelijk neer kwam op fraude.

Wat het bovenstaande onderzoek vooral laat zien is dat bij grote concurrente de druk te groot is om te zien wat er mis gaat. Ik kan mij voorstellen dat als men met allerlei flitsende campagnes allerlei nieuwe klanten binnenhaalt,men minder oplet of aan de andere kant van de zaken bepaalde klanten worden gefrustreerd.

www.corporate-responsibility-future.eu

Meer over Het spel om poen en prestige