Het mysterie leiderschap

Cover stories

Leiderschap is een boeiend thema vol geheimen. Er zijn talloze publicaties over dit thema met evenzovele interessante benaderingen en toch blijft het naar mijn mening een geheim, een mysterie. In een jarenlang onderzoek naar leiderschap, waarin ik veel leiders op het thema leiderschap ondervroeg, kwam zelden of nooit een theorie aan de orde, maar had iedere leider een heel persoonlijk antwoord op deze vraag.

Leiderschap is persoonlijk

Ook viel mij op dat bekende leiderschapsauteurs zoals Covey, Quinn of Kotter, maar ook meer onbekende auteurs, hun leiderschapstheorie of -model baseren op een persoonlijk gekozen uitgangspunt. Ze kiezen een uitgangspunt zoals vertrouwen en betrouwbaarheid, of communicatie tussen leidinggever en leidingnemer, of meerwaarde creëren en resultaten boeken, of ver...

André Weber
Uitstekende uiteenzetting en positiebepaling. De focus op moreel leiderschap is volkomen terecht. Compliment! Ben benieuwd wanneer de bekende modellen van McGregor, Blake & Mouton, Hersey & Blanchard etc. in studieboeken wel worden genoemd, maar meteen als 'verouderd' of 'achterhaald' betiteld worden.
Patrick Van Alboom
Beste heer Bekman,

Vooreerst... mag ik u van harte danken voor het delen van deze hele mooie, sterk geargumenteerde en ook bruikbare analyse! U verwoordt in mijn ogen perfect waar ik dagdagelijks mee worstel in mijn eigen praktijk (organisatie ontwikkeling). Er is sprake van ontmenselijkte (gemechaniseerde, gemeten, met managementinstrumenten overladen, ...) organisaties. We zijn meer en meer het noorden kwijt omdat we de mens weggerationaliseerd hebben. Zonder mensen geen richting, en dus geen visie en antwoord op de waarom vraag.
Vorige week nog sprak ik van het ontbreken van het cement of de 'jus' tussen alle puzzelstukken (instrumenten) die we voortdurend bouwen, en zelfs niet afmaken in organisaties.
Uw analyse gaat op voor elke organisatie! De private onderneming heeft ook morele uitgangspunten, of ze dat nu wil of niet. Waarom kiest de ene ondernemer om te downsijzen en de andere niet? Dat zijn keuzes die ook moreel gedreven zijn. Het zogenaamde rationele model is in die zin illusoir. En het is maar goed ook.
Mijn ervaring met leidinggevenden is niet dat het mensen zijn zonder duidelijke standpunten, ook morele. Mijn ervaring is vooral dat ze niet durven. Ik denk door de afwezigheid van het collectief dat ook beschermt. Daarom zijn de leidinggevenden eigenlijk alleen. En op onszelf kunnen we alleen met onszelf bezig zijn. Ik ken de andere en zijn agenda zelfs niet. Waarom moet ik risico lopen? Dat doe je pas als je 'samen' bent. Daarom vind ik uw definitie van leiderschap als proces zo schitterend juist.

Dus dank hiervoor, Patrick

Meer over Leiderschap