Beste Jaap,

Wat een doorwrochte, diepgaande, actuele en scherpe column. Ik maak er een diepe buiging voor. Spijker op zijn kop.

Weer recht uit je ziel, hart, betrokkenheid en zorg geschreven Jaap. Hopelijk weet deze eindejaarsbijdrage bij velen niet alleen een tot nadenken stemmende impact te hebben. Maar zelfs een echt wakker makende en tot persoonlijke actie aanzettende tets in het gezicht. Op naar een 2021 met echt meer aandacht en zorg voor de menselijke maat. Rob

Beste Jaap,

Wat een prachtige column! Grote complimenten!

Erik Reijnders

In een casus met het UWV sprak ik in bezwaar, beroep en hoger beroep diverse medewerkers. Allen erkenden dat de uitkomst van hun toepassing van wet en uitvoeringsbesluiten zuur uitpakte: 'onredelijk en onbillijk in een speciaal geval'. 'Maar ja, ze konden immers niet anders dan het zo uitvoeren als de wetgever het had bedoeld?'
Mijn vraag: is er een systematische procedure om 'zure gevallen' op de werkvloer te verzamelen en neer te leggen bij politiek verantwoordelijken met de vraag: 'wij krijgen hier buikpijn van: kan de wet anders?'
Antwoord: die is er eigenlijk niet.
Die zou er wel moeten zijn, vind ik. Menselijke maat zit ook in luisteren naar de uitvoerende werkvloer zodat die uiteindelijk geen besluiten meer hoeft te nemen en verdedigen die tegen het gevoel van redelijkheid en billijkheid ingaan.
En het is eveneens wenselijk dat Rechtbanken en CRvB dit principe van redelijkheid en billijkheid eens wat vaker durfden te hanteren in plaats van uitgaan 'dat de wetgever het zo heeft bedoeld en ze daar dus niet over gaan.'

Uw column raakt me, zo waar en mooi beschreven! Het menselijk gedrag lijkt zo eenvoudig, ieder mens heeft er behoefte aan om menselijk te worden bejegend, je hoeft 'alleen maar' in je eigen hart te kijken om te zien waar je medemens (De Ander) behoefte aan heeft.
Zet ook aan tot nadenken: hoe doe ik dat zelf eigenlijk, in formele situaties en binnen de systemen waarin ik functioneer?? Neem ik mee in dit nieuwe jaar!