Waarom we voor de ene leidinggevende harder lopen dan voor de andere

Columns

Lieve Mona,

Ik ben ten einde raad. Het gaat om mijn medewerkster. We hebben al 4 jaar een arbeidsovereenkomst. Iedere dag van 8.30 tot 17.30 uur werken we op dezelfde afdeling. Ik ben haar baas. Ik ben er achter gekomen dat ze vreemd gaat, zo voelt dat. Ze praat met een a-n-d-e-r-e leidinggevende. Niks geen praatje pot- maar echt sparren, all-the-way. Ik kan het bijna niet geloven. Over het project. Over haar persoonlijke ontwikkeling. Ze doet extra klusjes voor hem, blijft zonder morren 2 uur langer overwerken. Toen ik haar laatst vroeg tot 18.00 uur te blijven, moest ze ‘opeens’ naar een uitvoering op school. En eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe het echt met haar is. Ik vraag haar iedere dag naar de voortgang van de klus, en dan reageert ze knorrig. Ik verlies het contact. Help me alst...

Grijsdenker
Ik denk niet dat het zo zwart-wit is dat die een de gunfactor heeft en de ander niet. Het is situationeel, dus ook afhankelijk van de context en van de medewerker in kwestie.

Als die medewerker elders een betere klik heeft, prima! Anderom gebeurt dat ook wel eens... toch? En als iedereen bij je wegloopt en er komt niemand voor terug... ja, dan heb je wel een probleem ja!

Verder ben ik het eens met de vijf manieren. Als zou je dat altijd al moeten doen, niet pas als er iemand dreigt weg te gaan.
Werner van EKkendonk - Business Palace
In mijn optiek kan het artikel in 2 woorden samengevat worden: servant leadership.

Meer over Leidinggeven