Ik wou dat ik een vrouw was

Columns

Natuurlijk wil ik geen vrouw zijn omdat ik zo nodig in een rokje wil rondlopen. Ook niet omdat ik zo graag op hakken loop. Ik heb zelfs al lang geaccepteerd dat ik nooit kinderen zal baren. Nee, ik wou dat ik in mijn carrière dezelfde mogelijkheden kreeg als de moderne vrouw nu.

Je hoort het nog steeds van feministen; vrouwen zijn nog steeds niet voldoende geëmancipeerd. Vrouwen zijn degenen die minder gaan werken en mannen blijven nog steeds voltijd werken. En in de top van de ondernemingen is bijna geen vrouw te vinden. Slechts 4% van de topbestuurders is vrouw. Blijkbaar komen vrouwen nog steeds niet in aanmerking voor deze functies.

Wat mij stoort is dat deze uitspraken erg ongenuanceerd zijn. Mijn ervaring is dat veel vrouwen zelf kiezen om minder te gaan werken. Vele onderzoeken tone...

Marina
Goedemorgen,

Het gaat er in mijn ogen niet om dát er wel of geen verschil is tussen man en vrouw maar wat we met het doen van dit soort uitspraken tot doel hebben. Wat is jouw doel daarmee, Nico? Dat is me niet duidelijk.

Een beroemd boek toont niks aan. Ik kan er zo een aantal boeken tegenover zetten die iets anders beweren. We kunnen een boek hoogstens gebruiken als bewijsvoering voor het beeld dat we toch al hebben. Immers: de gemiddelde mens begint iets te geloven en zoekt dan naar bewijzen om zijn mening te ondersteunen.

Als je blijft praten over man-vrouw dingen krijg je nooit zicht op het geheel. Als je blijft focussen op je eigen positie en er anderen de schuld van denkt te moeten geven dat jouw gras niet zo groen is als die van een ander, dan kom je in een welles-nietes spelletje terecht waarin je denkt elkaar te moeten overtuigen. Er zijn geen schuldigen. Er zijn oorzaken en gevolgen.

Het is makkelijk als de wereld in een hokje past. En dat doet de werkelijkheid tegelijkertijd geweld aan. Het individu raakt ondergesneeuwd in gemiddelden.

Blijven we met de stukken sjouwen of worden we de drager van het bord?
Jos Steynebrugh
Kom, mensen, we gaan deze discussie toch voor de zestigduizendste keer doen, hoop ik?

Peach is geen kleur, maar Peachpuff RGB FFDAB9 wel. Een Vuitton is een vloek van 1500 euro en masseren heb ik tot kunst verheven. Aardappels schillen kan ik wel, kinderen krijgen niet. Van “beppen” krijg ik paars-groene pukkels en thee drinken doe ik ook niet als ik ernstig ziek ben. Ik ben acuut allergisch voor mensen die lopen te slenteren in een winkel en heb oceanen van tijd voor priemgetallen.

Winkelen doe ik alleen of hoogstens met een gelijkgestemde mannelijke geest, andere dingen bij voorkeur met een man en weer andere met een vrouw. Met een Papua spreek ik gebarentaal, met een Engelsman Engels met een vis niet.

Je moet dingen gewoon met de voor het doel meest geschikte persoon doen.
Dus werken doe ik bij voorkeur met mannen. No offence, ladies.

Jos Steynebrugh
Lidewij Gerner
Ik ben een vrouw en ben daar blij mee, met al zijn voordelen en nadelen die het vrouw zijn met zich meebrengt.

En ja het klopt; vrouwen doen inmiddels ook een klein beetje mee bij de verdeling van hogere functies. Stel dat er in de toekomst 40% vrouwen in de top van elk bedrijf zitten, dan blijft er voor mannen toch echt een ruim half vol glas over. En voor wie dat niet genoeg is ....
Renzo Verwer
er zijn wel betere boeken dan die onzin uit mannen komen van mars
denk aan Susan Pinker over het verschil tussen mannelijk en vrouwelijk brein...
ja vrouwen hebben gewoon minder interesse in het bereiken van de top.

enfin, de feministen komen er nog wel achter, dat er ook nog zoiets is als ´natuur´ is.

komische reactie van je Jos. Hartelijk om gelachen.

Meer over Diversiteit in organisaties