Dat is zeer de vraag. Consumenten zeggen zoveel in onderzoeken. Maar maken zij hun beweringen ook waar? Ik betwijfel het. Over het algemeen zijn consumenten net zoals deze managers: ze gaan voor de korte termijn en eigenbelang. Als consumenten werkelijk menen wat ze zeggen zou de wereld er nu al een stuk anders (en beter) uitzien.

Beste Bert,

Het is al tientallen jaren bekend dat opgegeven gedrag een geringe relatie heeft met feitelijk gedrag, zeker als gaat over kopen. Het is ook bekend dat reclamemensen die fantastische campagnes maken dit al even lang over het hoofd zien. Zelfs in 2016.

Als de resultaten ‘boven verwachting’ zijn, is de eerste vraag hoe hoog die verwachting was, en de tweede wat de campagnekosten per euro omzet waren. Je moet gewoon rekenen. Als een manager vaststelt welke vorm van communicatie de hoogste opbrengsten heeft, zou ik zijn sommetje narekenen, en hem niet uitmaken voor ezel.

Het verschil tussen opgegeven gedrag en feitelijk (koop)gedrag is in de jaren ’90 neurologisch inzichtelijk gemaakt, lang voor ‘neuromarketing’ in zwang raakte. Zie: https://www.managementboek.nl/boek/9789491560125/anatomie-van-de-verleiding-neuromarketing-succesvol-toegepast-paul-postma

Opgegeven gedrag is overigens wel nuttig, omdat dit functioneert als (neocortex) alibi. Het wordt gebruikt als ‘koopargument’ om te doen wat je (met je oude neurale systemen) niet kunt laten. De cijfers in groen in jouw stukje zijn de verantwoorde alibi’s. Geen redenen om te kopen. Wel verstandig om die als bedrijf opgewekt te communiceren, hoe onmaatschappelijk je je maximale winsten ook binnenhaalt (Apple). Het biedt de klant een veilige alibi om toe te geven aan zijn onweerstaanbare begeerte. Als je van dichtbij wilt zien wat die oude neurale systemen doen, moet je eens binnenlopen bij de Action. Succes!

www.ppmc.nl

Dat mensen alleen voor de goedkoopste aanbieder gaan, blijkt niet over de gehele linie te kloppen. Uit onderzoek van een klussenintermediair bleek dat opdrachtgevers van klussen kozen voor die aannemers die de beste beoordelingen kregen. Dat hoeften dus niet de duurste of de goedkoopsten te zijn (item Radio 1 NPO dd 19-4-2916). Probleem bij veel onderzoek m.n in de marketinghoek is dat het kwantitatief van aard is en door de gewenste antwoorden een enorme bias hebben. Wil je werkelijk gedrag meten betekent dat, dat je moet kiezen voor observaties of experimenten; kwalitatieve oplossingen die meer tijd en geld kosten en vaak niet die mooi R² opleveren waarvan de meeste marketeers geen kennis hebben (maar wel verlangen).

Ten eerste bedankt voor jullie bijdrage aan deze informatie. Wat ik wel proef is enige argwaan of de onderzoeksmethode en daarmee de feiten wel kloppen. En ik proef twijfel of dit stukje niet te veel vanuit het oogpunt van een marketeer geschreven is.

Het behoeft slecht 1 klik op de link van mijn profiel om te zien dat ik in de eerste plaats ondernemer ben en daarna pas strateeg en marketier. Ik schreef bovenstaande dan ook als ondernemer.

Dat de onderzoeksmethode en de antwoorden die werden ingevuld in twijfel worden getrokken doet onrecht aan de essentie van wat er boven tafel komt. Namelijk de trend dat future friendliness meer dan ooit in opkomst is. En dan maakt het mij als ondernemer niet heel veel uit of dit 30% of 60% of 90% meetelt in de ogen van de consument. Feit is en blijft dat er een positieve verandering gaande is die er eerder niet was. En daar zou toch elk ondernemer en medewerker van moeten willen profiteren. In het belang van zichzelf en de maatschappij.

Tot slot voor Paus Postma.. :) Voor mij ga je erg kort door de bocht als je de suggestie wil wekken dat de "Action manier" de enige manier is om te verkopen. Want gelukkig zijn er velen die dit soort ondernemingen juist ontwijken vanwege de vele wanpraktijken. En die groep wordt gelukkig steeds groter en groter.