@ Nico
Ja, ook ik bekijk alle afleveringen gefacineerd. Ik denk dat een heleboel van zijn “gereedschap”1:1 bij mensen toegepast kan worden. De meest kernachtige opmerking vind ik die van “Leader of the pack”.Dat is de crux.

Er is wel wat bij op te merken: de dagelijkse werksituatie is wat anders als een TV show.

Wat mij het meest opvalt is dat je langzaam gaat houden van Cesar. Ik denk dat dat vooral komt door de manier waarop hij de baasjes vertelt dàt en hóé ze moeten veranderen.
Een mensenfluisteraar erbij halen kan wel, maar wáár vind je er een met de uitstraling van Cesar’s kaliber?

Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent

Beste Nico,

Ik ben groot fan van deze kleine man en zelf ook jarenlang hondentrainer geweest.

Nu ik werkzaam ben als personeelsfunctionaris kan ik je vertellen dat de methodes gebruikt in de hondentraining, zeer zeker van toepassing zijn op mensen....
Niet alles al te letterlijk nemen, maar toch.

Met goed leiderschap bereik je meer bij mensen, ook die starre snippige mensen gaan overstag bij goed leiderschap. Honden met veel energie hebben een uitdaging nodig, dit kan echt bijna letterlijk op de mens (met veel energie) worden geprojecteerd..
Geef ze iets waar ze hard van gaan rennen en nadenken.. en je hebt ze waar je ze hebben wilt.

Echt, ik zou iedere (toekomstige) leider aanraden om Cesar te volgen en goed te luisteren naar zijn tips en adviezen. Je zult zien dat je een leader of the pack kunt worden!!

Is het dogwhisperer of zijn het de honden zelf die ons laten zien wat leiderschap is?

Juist de confrontatie met het gedrag van honden, of paarden, is zo leerzaam. Het effect van claimen van je ruimte of juist het nalaten ervan spiegelen honden en paarden heel direct. Zelf coach ik mensen met behulp van paarden en ik ben altijd weer onder de indruk van het effect. Juist doordat het paard je zo confronteert met het effect van je gedrag dat het gewoon zichtbaar en voelbaar wordt, bijna zonder tussenkomst van taal. Als coach ondertitel ik slechts wat het paard laat zien.
De dogwisperer kiest de hond als zijn aangrijpingspunt van de interventie en hij traint de mensen opdat zij met hun hond om kunnen gaan. Hij zou en managementgoeroe worden als hij zich minder zou richten op het gedrag (corrigeren) van de hond en het gedrag van de hond meer als spiegel van de mensen zou inzetten. Hij kiest nu er voor mensen te instrueren, als hij de mensen meer zou coachen zouden de honden eigenaren veel meer kunnen leren dan nu.
Evelien Beentjes, www.persoonlijkecoach.info

Ik ben het eens met Evelien. Sinds wij een hond in huis hebben, krijg ik meer dan eens een spiegel voorgehouden. Zo ook gisteren.

Onze hond Bo, een kruising tussen een Cane Corso, Mastino, Boerboel en Bordeauxdog had haar poot bezeerd met een flinke snee in het voetkussentje als gevolg. Met haar poot in het verband ben ik naar de dierenarts gereden. Bo was bij binnenkomst angstig en op haar hoede. Met staart tussen de poten, oren naar achteren trok ze aan de riem. Nu is Bo een finke hond met een gezonde dosis temperament. Dat vraagt om stevig leiderschap.

Wat gebeurde er precies? De dierenarts ging na binnenkomst direct met Bo aan de slag. Ze pakte Bo bij de poot en wilde haar op de tafel leggen. Bo reageerde accuut. Ze liet haar tanden zien en beet in de hand van de dierenarts. Die bleef staan en zei 3x achter elkaar: "ze heeft me gebeten, ze heeft me gebeten, ze heeft me gebeten". Mijn aandacht richtte zich primair op de dierenarts die voor me stond. Bo had ik niet in het vizier.

En daar ging het mis. In plaats van daadkrachtig optreden richting de hond, richtte ik mij op de hand van de dierenarts. Die zo bleek, geen schrammetje op haar hand had. Bo had alleen een waarschuwing gegeven. Mijn primaire reactie richting de dierenarts had tot gevolg dat ik geen controle meer had over Bo. Ik maakte me alleen druk om het welzijn van de dierenarts.

Actie-reactie is hier het sleutelwoord.
De hond komt bang binnen. De dierenarts reageert paniekerig. Ik schrik en wordt onrustig. De hond voelt zich vervolgens onzeker en bijt van zich af. Gevolg: de hond is niet meer onder controle. Uiteindelijk is manlief gekomen (interventie) die Bo tot de orde heeft geroepen, waarna ze is behandeld.

Dit voorbeeld is nu typisch een aangrijpingspunt voor coaching. Het wijst me er op dat ik meer leiderschap mag tonen door assertiever te zijn.

Bottomline, niet Ceasar laat ons zien wat leiderschap is, de hond is onze spiegel. Ceasar is degene die het hondengedrag als gedragsdeskundige vertaalt in mensentaal, waardoor we het beter leren interpreteren. Niettemin is zijn aandeel zeer positief, krachtig en leerzaam.

Maar in plaats van managementgoeroe zou ik hem liever de rol van coach toebedelen.

Hartelijke groet,

Maaike Huisman
Hubé HRM Advies

Voor bovenstaande reacties heb ik eigenlijk geen woorden meer.
Als je een beetje weet hebt van hondengedrag, opvoeding en training dat zie je dat het hele Ceasar gebeuren gebaseerd is op corrigeren.
Ik dacht, en had gehoopt dat we daar ondertussen wel overheen waren,
Maar schijnbaar zitten er in het bedrijfsleven nog een boel leidinggevende mensen die liever heersen dan samenwerken.
Verklaart gelijk wel een boel misstanden in het bedrijfsleven.
Laat anderen niet lijden onder Uw leiding?.
RJ de Bruin
Canis Cunerae te Rhenen.
www.canis-cunerae.nl

@ de Bruijn,

moet je wèl goed kijken. Het gaat in ALLE gevallen over gedrag van de het BAASJE. En niet zozeer over de hond. Met jouw redenering zijn patienten in een ziekenhuis ook de klant. Dat daarbij stevig gecorrigeerd wordt is makkelijk te begrijpen: dat kan je doen bij gedrag. En laat dat nou precies de edele kunst zijn die managers, behoudens een enkele zééér sporadische uitzondering, niet beheersen . . . Sterker nog: managers zien water branden als het eindelijk tot ze doordringt dat het over hen ZELF gaat. Dit laatste wordt stevig onderstreept door jouw reactie.

Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent

als je Cesar Millan' s 'technieken' op mensen los gaat laten
.. dan zul je de volgende grens tegen komen
.. ben je (de dominante) packleader

en is het grote verschil met een honden pack leader 'imiteren'

bewuste keuzes maken het leven spannend
.. zelfs met het deksel op je kop

@ de Bruijn,

Ik probeer de tegenstanders van Ceasers aanpak te begrijpen, maar het lukt mij echt niet. Het grote argument lijkt te zijn dat Ceaser nogal corrigerend en dominant is. Dit is dan de grote doodzonde. Ceaser heeft het echter altijd over kalme assertiviteit. Assertiviteit heeft niks met dominantie te maken. Kalme assertiviteit heeft te maken met vertrouwen. Wanneer je geen kalme assertiviteit uitstraalt kunnen honden je vertrouwen. Wanneer er geen vertrouwen is is er ook geen goede relatie.

Corrigerende maatregelen zijn altijd toegespitst op de hond. Soms is dominantie nodig, maar zeker niet altijd. Wanneer een hond onzeker is zal Ceaser moeite doen om vertrouwen te winnen zonder dominantie te gebruiken. Goed gedrag wordt daarbij beloond. Ceaser inspireert honden om het juiste gedrag te vertonen en zijn doel is dat honden lekker in hun vel zitten. Je ziet ook aan de honden dat hem dit lukt. Wie kan daar nu tegen zijn? Hadden managers maar zo veel aandacht voor het welzijn van hun werknemers.

Ik denk dat veel van Cesars technieken toepasbaar zijn in managementsituaties. Zijn tips hebben mij met paardrijden enorm geholpen. Kalm en assertief zijn, en ALTIJD afvragen wat je deed (of waar je over dacht) op het moment dat ze 'ongewenst' op je reageerde. Vaak was ik nog te gehaast, of was ik zélf bang voor een hoek waar het paard vaker 'gek' doet.

Natuurlijk zijn er wel nuanceverschillen: mensen zitten vaak enorm in hun hoofd, en zijn zich slecht bewust van de non-verbale communicatie. Dat is anders dan de honden van Cesar, die directer reageren op gedrag van het baasje.
Daardoor (en door hierarchie) zal in een werksituatie nooit zo eerlijke en directe feedback gegeven worden.
Hebben jullie ook wel eens meegemaakt dat een leidinggevende een verhaal vertelt, terwijl zijn lichaamstaal duidelijk maakt dat hij totaal niet achter zijn eigen verhaal staat? En dan verbaasd zijn dat de werkvloer zijn verhaal lauwtjes ontvangt? Grote kans dat de leidinggevende vervolgens baalt over zijn afdeling, die maar niet meebeweegt...

Wat betreft Cesars' stijl: ik heb de indruk dat hij de baasjes net zozeer correctie geeft als de honden. Alleen dat valt minder op, omdat hij dat sociaal aanpakt.