Directeuren huilen niet

Columns

‘Hoe gaat het met jou?,’ vroeg mijn contactpersoon, een statutair directeur, aan de telefoon. ‘Goed,’ hoorde ik mezelf antwoorden. En hup daar ging ik. Ik hoorde mezelf vertellen met welke interessante projecten ik allemaal bezig was en dat ik daar aanstaande vrijdag tijdens onze zojuist geplande lunchafspraak alles over zou vertellen.

Na afloop van het telefoongesprek baalde ik. Ik wil helemaal niet vertellen over de projecten waar ik mee bezig ben als iemand aan me vraagt hoe het met mij gaat. Dat zegt immers niets over mij.

Nagedacht
De dagen na dit telefoongesprek dacht ik verder na over de vraag ‘hoe gaat het me je’. Het is een vraag die bij mij altijd een bepaalde onrust en onzekerheid oproept. Want, wat wil de ander horen? Wil hij echt weten hoe het met mij gaat of vraagt hij het vo...

Edwin Tuin
Beste Rianne,

Directeuren (en andere leidinggevenden) mogen en kunnen zich wel kwetsbaar opstellen, maar cruciaal is hoe je dat doet. Op de vraag: "hoe gaat het met je?" direct 'je ziel en zaligheid' ter sprake brengen is inderdaad niet verstandig. Kwetsbaarheid 'met een touch' is juist nodig om mensen te inspireren en tot verandering en groei aan te zetten. Juist die kwaliteit onderscheid de 'baas' van de leider.

Edwin Tuin | organisatie en IT-veranderspecialist | www.victalis.nl
Henk Meijer
Beste Rianne,
Goed om aan te geven dat leidinggevenden gewoon mensen zijn met hun eigen zorgen en problemen. Maar anders dan Edwin vertelt is het niet zo dat je de kwetsbaarheid als mangementtool moet gebruiken. Kwetsbaarheid met een touch is volledig verlies van authenticiteit en grenst aan minachting van je medewerker. Wees gewoon jezelf!

Meer over Leidinggeven