Waarom de gewenste cultuuromslag bij ABN Amro en Rabobank uitblijft

Columns

“Robuustheid is het vermogen van organisaties om onder veranderende omstandigheden in de kern hetzelfde te blijven. … Robuustheid is een vermogen dat onzichtbaar blijft als je focus er niet op gericht is. Het is wat de organisatie dagelijks is. Zoals het landschap dagelijks is. Robuustheid van het landschap valt pas echt op, als er iets in het landschap verandert, of als je er na jaren terugkomt en er blijkt niets veranderd.” - Uit ‘Onveranderbaarheid van organisaties’, Van Oss en van ’t Hek (2009)

‘Het is belangrijk dat er een cultuuromslag komt.’ Je herkent ongetwijfeld als dit wordt geroepen, dan is het al bijna gedoemd te mislukken. Mooi voorbeeld van afgelopen week is dat zowel ABN Amro als Rabobank aankondigden de bonus in de vorm van salarisverhogingen weer in te voeren. In de media...

Rob Evers
Net als het individu een persoonlijk script heeft, waarin hij of zij onbewust heeft vastgelegd hoe hij reageert op zijn omgeving, zo heeft een organisatie een organisatiescript. Voor een individu is het bewust worden van zijn script en groei naar autonomie van zijn script al een hele opgave. Voor een organisatie is het loskomen van het script bijna onmogelijk. Het bewust worden ervan is het best haalbare. Dus zou de ABN AMRO top zich moeten realiseren dat ze vastzitten aan het script van de oprichters, van de VOC. Hoe dat script was, laat zich raden. Op avontuur gaan, heersen over handelsroutes en handelsmores, blijven streven naar aanzien en rijkdom.
Dik Brouwmeester
Mensen veranderen hun gedrag en denken zelden uit eigen beweging. We denken en handelen allemaal in vaste patronen, ook als die niet-helpend zijn, en als iets eenmaal een patroon is, hou je onbewust en hardnekkig daaraan vast. Ook al wijk je soms even af, uiteindelijk keer je terug naar de bekende groef waarin je ronddraait.
Echt veranderen doen mensen meestal pas als de omstandigheden hen daar onverkort toe dwingen. Je loopt keihard met je hasses tegen een grote muur aan die niet opzij gaat. Dit vraagt toch wel om een andere benadering. Je denkwijze blijkt niet meer te voldoen.

De bankiers in uw betoog houden vast aan hun wereldbeeld van voor de crisis. De crisis heeft een tijdje voor verwarring, pijn, schade, onbegrip, verbijstering en chaos gezorgd. Maar het viel allemaal wel mee: bijna niemand werd vervolgd, alleen anderen - werknemers uit lagere regionen- werden ontslagen, de politiek bleek tamelijk tandeloos en had zelf ook geen zin in verandering. En de bank blijkt voor allerlei zaken toch weer nodig. Kortom, er is eigenlijk niets aan de hand, bonussen kunnen gewoon weer, niet rechtsom, dan linksom, wie maakt ons wat, we zijn onmisbaar, niemand snapt het zo goed als wij, we zijn de baas, we hebben de maatschappij in ons zak.

Alleen al het feit dat op deze interessante website vrijwel nooit iemand van een van de grote banken inhoudelijk reageert op dit soort discussies, zegt al genoeg.

Meer over Organisatiecultuur