Bijna alle genoemde onderwerpen speelden in de tachtiger jaren ook al. Natuurlijk in een andere context, het heden bouwt per slot van rekening voort op het verleden. Wat ook niet nieuw is dat deskundigen onzekerheid creeren door te roepen dat alles, nu, echt, anders is. Handelsreizigers in onzekerheid is de term die ik daar zelf voor gebruik.

Organiseren en veranderen draait om mensen en hoe ze met elkaar om gaan. Dat is nooit veranderd. Overigens waardeer ik de gedetailleerde opzet van dit artikel. Het geeft een goed overzicht van wat er speelt voor degenen die nog niet tot de (hun eigen) kern zijn gekomen.

Inspirerende benadering van een in beton gegoten werkelijkheid. Dat is het gevoel dat in mij opkomt na het lezen van dit artikel. Aan de andere kant is er de vraag of de geschetste nieuwe werkelijkheid wel zo realistisch is. Ondernemers en managers zijn vaak aanzienlijk minder flexibel en vooruitstrevend dan men suggereert of predikt. Bewezen verdienmodellen zal men niet snel vervangen door nieuwe en soms populistische trends of probeersels. Het landschap dan wordt geschetst is in aanvang precair, kwetsbaar en onbewezen. Voorzichtigheid zal regeren naar mijn idee. Dat is maar goed ook. Ideële organisatie- en werkvormen hebben tijd nodig zich te ontwikkelen. Zelfsturende teams, platte organisaties e.d. hebben ook niet geleid tot blijvende veranderingen. Daarom geloof ik in flexibele organisaties, eenvoudig en kleinschalig gestructureerd, gericht op kernprocessen. Met minder meer realiseren en samenwerking op basis van resultaat. Dat gezegd hebbende hoeft er niet eens zo veel veranderd te worden. Maar als eenvoud de meest complexe organisatievorm is, dan hebben we veel te winnen.

Veel van het advieswerk zal door AI vervangen worden. Zie https://www.transparencylab.com/