Walther,
zoals gewoonlijk weer een uitermate goed leesbaar stuk (chapeau) van jouw hand over best wel gecompliceerde vraagstukken. Maar ik vind wel dat je met een roze bril schrijft (excuus of hahaha voor de woordkeuze, afhankelijk van hoe je pet staat). Er zitten aan logistiek namelijk nog héél erg veel onopgeloste zaken vast, zowel in de theorie als in de praktijk en de ICT mogelijkheden.


Theorie . . .
In de theorie is “queing” (wachttijd theorie) nog steeds niet verbeterd, ondanks het feit dat we dit jaar al precies een eeuw (Agner Krarup Erlang, 1909, eerste publicatie) weten dat ie in de praktijk niet klopt. Daar hebben latere verbeteringen als PERT en CPM geen verandering in gebracht.

Een piek “in elkaar drukken” levert één enkelzijdige (bijvoorbeeld bij een openingstijd) of twéé dubbelzijdige (bijvoorbeeld bij spitsuur) kleinere pieken op, maar we weten van tevoren niet precies hoe groot die dan zijn en wanneer die eventueel zullen optreden. Of nog véél meer pieke (zie Fourier Transformatie). Het wordt ECHT onoverzichtelijk als we in ketens gaan denken, waarbij de verstoringen dramatisch toenemen met het aantal “stappen terug of vooruit” in de keten. Maar we hebben nu eenmaal niets beters.

Praktijk . . .
Veel zaken zijn (tot nu) niet opgelost, een wilde greep:
• aankomsttijd van schepen bij Corus (ivm met de ruimte op de kade)
• vrachtvervoer bij Europoort dat achteraan aansluit in de Filé Hollandaise
• treinen die niet rijden bij blaadjes op het spoor
• de verkaveling van spoorwegnet (meerdere partijen voor één treinritje)
• verstoringen door menselijk gedrag (chauffeur die koffie drinkt bij een vriendje)
• invloed van file (deel is redelijk bekend, maar ad-hoc files niet)
• artsen etc. die hun wachtkamer blijven volplannen (is niet HUN geld dat daar wacht)
• verstoringen door weer, stakingen etc. (en de verstoringen als gevolg daarvan)
• verschuivende prioriteiten bij afnemers / leveranciers
• het bevattingsvermogen (ja, ook “override”) van de bedieners van het systeem
• prioriteitenstelling van management vs vloer (strategie vs tactiek)
• planning tegen eindige capaciteit (of loop ik nu echt achter?)
• en nog vele tientallen fenomenen

ICT . . .
Kijk, hier zit niet het probleem. Microsoft levert een best wel goed stuk software (Project) voor een paar duizend euro en er zijn ERP modules in SAP die iets dergelijks doen voor ettelijke miljoenen. Die softwareboys knopen alles aan elkaar wat de gek maar kan bedenken, maar veel dingen worden nog steeds niet goed geregeld:
• toegangsberechtiging (vervanging bij ziekte)
• lijn congestie
• de Internet provider die niet oplevert wat hij belooft
• toegang tot andere systemen in de keten
• gelijkvormigheid met die systemen
• de cubisch toenemende afhankelijkheid VAN die systemen
• performantie van die systemen over Internet en op moment X, Y of Z
• en nog honderden andere argumenten

Samenvattend
Ik vind het goed dat je zo “voetjes van de vloer” durft te schrijven. Omdat jouw wil tot verbetering het steeds wint van de “ja, maar's”. Toch denk ik dat je de lezer nog veel beter zou bedienen als je met voorbeelden zou kunnen komen over hoe veel voorkomende logistieke problemen ondanks deze lijst van No-No’s in de praktijk TOCH zijn opgelost.

Groet,
Jos Steynebrugh

Praktijk!
Als Walther nu eens in het centrum van de kennis wil gaan zitten! Er zijn best hele goede, praktische logistieke oplossingen gevonden, passend binnen zijn gedachtengoed.
Zo heb ik, al weer meer dan 10 jaar geleden, meegewerkt aan een oplossing waarbij een bekend NL bedrijf zijn logistiek wilde vereenvoudigen. Wij hebben toeleveranciers daar toegang gegeven tot het ERP systeem voor hun eigen producten. En de afspraak gemaakt wat de minimale voorraden zouden moeten zijn. Dus weg met afroepen en rekeningen versturen! Het inklaren van betrokken goederen in het magazijn diende als trigger voor de betalingen. Prima eenvoudig systeem, geschikt voor bedrijven met een redelijk gelijkmatige productie!
Een ander ERP systeem werd gekoppeld aan de planning van een van kritische toeleveranciers waardoor het mogelijk werd om realistisch korte levertijden af te geven.
Dat zijn zo maar 2 voorbeelden, maar in de markt zijn er vele.
Wel werd duidelijk dat er altijd een bedrijf het voortouw nam om een logistieke keten te vereenvoudigen. En dat waren vaak niet de vervoerders, maar juist de klanten daarvan! Vervoerders werken vaak met uiterst bescheiden marges, daar is weinig geld om complexe concepten uit te werken en er is geen machtsstructuur om gezamelijke systemen af te dwingen!
Wanneer Walther een oproep zou doen aan zijn lezerskring ben ik er van overtuigd dat er bijeenkomsten te organiseren zijn waar ervaringen gedeeld kunnen worden en in een ge-abstraheerd kader gegoten, zodanig dat het beschikbaar komt voor breed gebruik in industrieel NL.
Kijk maar eens hoe Marco Gianotten iets dergelijks heeft opgebouwd in de ICT wereld.
Die heeft eerst stap voor stap een aantal mensen om zich heen verzameld die innoverend bezig waren, is daarover gaan publiceren en laat nu jaarlijks op een groot congres zien wat er zoal nieuw is binnen de corporate ICT Wereld en welke trends er te onderkennen zijn.

Evert J. Tuinhout