Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Hier, bij die schoolgebouwen moet je gewoon dat 'gezonde' eraf denken!
waren die ook verliefd ? en waarop dan wel ?
En dat komt omdat elk groot project de "love baby" van een hoog geplaatste persoon is. Daar mag niemand aankomen.
Dus Pauline Meurs heeft volkomen gelijk: het is bedrijfsblindheid veroorzaakt door verliefdheid op het eigen bedachte project. Alles wijkt daarvoor, en als eerste het gezonde boerenverstand!
En natuurlijk ontstaat er schaamte als de realiteit onder ogen wordt gezien. Maar dat gevoel ontstaat in mijn waarneming pas veel later als het verstand eindelijk (een beetje) is teruggekeerd....
Ik vind het heel leuk dat Meurs nu ook deze term gebruikt, al heb ik haar (helaas) nooit les gegeven.
Het valt ook niet mee als lid van de Eerste Kamer – wat Pauline Meurs was (2007 – 2013) – een oordeel te vellen over datgene wat die kamer de afgelopen twintig jaar ruimhartig heeft gesteund: de verzelfstandiging van (semi)overheidsorganisaties, of wel ‘het op afstand plaatsen van het politieke bestuur’: nog zo’n eufemisme, i.c. voor het uit handen geven van de controle, het cadeau doen van gemeenschappelijke verworvenheden aan enkelen en het opdraaien voor de (on)kosten door de belastingbetalers.
Los hiervan, het mag zo zijn dat bestuurders – zowel directie als toezichthouders -op enigerlei wijze ‘verliefd’ werden op hun vastgoedcreaties. De voedingsbodem voor die halsstarrige verbondenheid met de eigen hersenspinsels - verliefdheid ? - is toch echt ‘schaamte’ zoals onder het kopje ‘symbolen van succes’ wordt beargumenteerd.
Dat is wel erg beknopt beschreven; voor een uitwerking ervan verwijs ik naar mijn Dwarsliggers; Tegenspraak onder schaamteloos leiderschap (Haarlem, 2013). Voor de reikwijdte van schaamte kun je ook terecht bij het boek waarvan hierbij de omslag wordt getoond.
Citaat uit het portret dat Tom-Jan Meeus maakte van dr. Bert Kreemers, de onderzoeker van de Teevendeal en vele andere misstanden zoals seksueel misbruik in de rooms-katholieke kerk, nationalisatie SNS Reaal en NZa.
"Alle onderzoeken die [Kreemers] deed - in de overheid, journalistiek, toezichthouders - doordrongen hem, zei hij, van één ding: Hollandse organisaties hebben een chronisch gebrek aan interne tegenspraak." [NRCHandelsblad, zaterdag 12 december 2015, p. 19]
Alle reden om zich te verdiepen in de oorzaken hiervan en niet maar lukraak een 'methodiek' op een organisatie loslaten om een 'cultuuromslag' te bewerkstelligen.
Maar als schaamte dreigt wordt de emotionele kracht ervan geactiveerd. En is een agressieve tegen-reactie heel natuurlijk. “Wat nou schaamte. Kletskoek. Die persoon heeft het op mij gemunt; die moet eruit!”
Ik vind het een waardevolle kijk op de spanningen die in een veelheid van relatiepatronen tussen mensen kunnen ontstaan. Niet alleen in organisaties maar ook in de samenleving.
Hoe dreigender de schaamte hoe meer respect en bevestiging men eist. "Geen respect?!" Dan maar angst; ook een soort respect, nietwaar.
Het blijft dan ook verbazen dat 'schaamte' zo weinig aandacht krijgt bij personeelszaken (human resource management). Het zou een van de eerste aangelegenheden moeten zijn om bij werving en bevordering van personeel aandacht aan te besteden, zeker waar het management, bestuur en toezichthouders betreft.