De crisis en de kunst van het loslaten 3

Cover stories

In turbulente tijden moeten managers durven delegeren. Zo kunnen ze creativiteit en ondernemerschap aanboren. Voorwaarde is dat ze de neiging bedwingen om te focussen op ‘control’. Als managers de organisatie ook nog anders inrichten, met veel ontwikkelmogelijkheden, wil de carrière gerichte Generatie Y zich committeren. In deze derde bijdrage wordt ‘control vs. commitment’ vanuit het leiderschapsperspectief belicht. Leiders die authentiek zijn en verbindingen leggen, kunnen hun medewerkers committeren. Onze stelling:  leiders die vertrouwen kunnen  creëren hebben de toekomst.

Fietsen en de kunst van het loslaten

“I want to ride my bicycle, I want to ride my bike. I want to ride it where I like” – Queen

We kennen het allemaal; het moment waarop je voor het eerst zelfstandig  kan fietsen. ...

Harry Lijzenga
Wellicht een aanrader om te lezen, n.a.v. dit artikel, is het boek ' over leiderschap' van Ken Blanchard. Met name de wijze waarop je als leider verschillende leiderschap stijlen kunt toepassen, afhankelijk van het ontwikkelingsniveau van de medewerker. Tevens handig bij het opstellen van een missie, visie en normen + waarden binnen een bedrijf cq. organisatieonderdeel.
Sandro da Silva
Lid sinds 2019
Prachtig!
Ronald van Gigch
Pro-lid
Dit artikel raakt een achterliggend actueel thema.
Onze wereld maakt een grote verandering door die gepaard gaat met veel onzekerheid.
In dat veranderproces willen veel bedrijven die onzekerheid verminderen door het krijgen van meer grip en controle op de resultaten. Financiële korte termijn targets worden belangrijker, waarbij meer controle wordt toegevoegd en de druk op het realiseren van deze targets wordt opgevoerd.

Het is de moed van de leider / manager die maakt of hij deze druk kan weerstaan.
Heeft hij de moed om de strakke targets los te laten en de teugels van controle te laten vieren. Durft hij het aan om te gaan sturen op zijn visie, die visie zichtbaar te maken en uit te dragen en daarmee zijn medewerkers te bezielen. Geeft hij die medewerkers vervolgens de ruimte en het vertrouwen om op pad te gaan. Geeft hij hun ruimte om te leren, fouten te maken, geeft hij hun ruimte om zich te ontwikkelen.

Dit loslaten, dit bieden van de ruimte, geeft onzekerheid. Onzekerheid of de korte termijntargets in hun vorm worden gerealiseerd. Het is dan allereerst de moed van de leider / manager en het vertrouwen in zichzelf, die maakt dat hij deze onzekerheid durft te dragen. En het is die durf, die weer maakt dat medewerkers bezield raken en zelf ook moed en vertrouwen krijgen, zelf ook durven.

Als de leider / manager deze stap voor zichzelf durft te zetten, wordt de cirkel doorbroken en komt het proces op gang. Het proces van de eigen ontwikkeling, de ontwikkeling van de medewerkers en daarmee de ontwikkeling van de organisatie. En het is deze ontwikkeling, die misschien niet meteen op korte termijn, maar wel op de iets langere termijn die zekerheid gaat geven waar wij allemaal naar op zoek zijn.

Die zekerheid is niet een zekere stabiele wereld, die zekerheid is het weten dat ik en wij als mens, organisatie en samenleving, in staat zijn om alle onzekerheden die in de toekomst op ons af komen, het hoofd te kunnen bieden.

Dat is onze uitdaging!
Wie durft hem aan?
Han van Goeverden
Mooi om het loslaten te spiegelen aan leren fietsen.
Op het juiste moment loslaten en zelf leren fietsen, dat kan toch iedereen?!

Literatuur die ik kan aanraden is "Systems Thinking in the Public Sector van John Seddon. Hij rekent rigoureus af met top down aansturing binnen organisaties en de cultuur van budgetteren en afdelingstargets. Volgens hem zijn flinke kostenbesparingen mogelijk door van buiten naar binnen te denken en mensen op de werkvloer verantwoordelijkheid te geven en uit te dagen zelf hun creativiteit te gebruiken.
Zie ook:
http://www.vanguardnederland.nl/nederlands/documents/VanguardMethode_john-seddon_check-plan-do_systeemdenken_Klaar-voor-de-toekomst.pdf

Meer over Leiderschap