Een geestige column over consequentiemanagement. Hulde voor zulk helder denkwerk. Nu nog de praktijk. Daarvoor wil ik twee aanvullingen voorstellen:
1.
de voorgestelde aanpak lijkt me voor meer zelfinzicht ook erg nuttig. Iedere manager kan de aanpak ook op zichzelf toepassen. Dit hoeft geen periode van drie maanden te duren; een of twee dagen lijken me voorlopig al genoeg. De opzet is simpel. De manager koopt een schrift, zet op de titelpagina zijn naam en de data waarop hij dit schrift gaat gebruiken. Slaat de bladzijde om. Zet op de linkerpagina zijn handelingen (besluiten, interventies, acties e.d.) en op de rechter pagina de consequenties. Na enige tijd noteert hij de waardering daarvan (de score tussen NUL en MAX, en tevens het type consequentie: DAH, NUL of MCH, zie boven). Als hij een coach heeft, biedt de notities in dit schriftje fraai basismateriaal voor het volgende coachingsgesprek. Ik wil deze oefening verplicht stellen voor hen die aan het nieuwe gilde van consequentiemanagers willen gaan deelnemen.
2.
ik wil voorstellen dat de invoering van consequentiemanagement ook op zijn consequenties getoetst wordt. Dat lijkt me redelijk en verstandig. Alleen zo kan onomstotelijk het effect van deze interventie vastgesteld worden.

Succes met dit al.
Jan Remmerswaal

geestig idee, alleen opgetekent is met een D !!!!, het is een persoon die en het is het gunstigSte geval. taalfouten hebben altijd consequenties voor de overtuiginsgkracht van een column.

De performantie van medewerkers en organisaties enkel toetsen aan de gevolgen van hun handelen, lijkt mij een verregaande reductie van de werkelijkheid. Gedragingen ZIJN belangrijk, maar wat doe je met meningen en opinies, cultuur, sfeer, attittudes, procedures, en zovele andere factoren? Deze hebben het nadeel niet zo makkelijk meetbaar te zijn aan de hand van hun gevolgen, maar bepalen in hoge mate het "zijn" van een organisatie. Zoals elke human "resource" manager weet.
Trouwens, vanuit welk perspectief ziet de observator die handelingen? Het lijkt me vanzelfsprekend dat een deelhandeling fout kan zijn terwijl het geheel toch juist is; of andersom. En volgens welke norm toetst hij dit? Een handeling kan - puur rationeel gesproken - correct zijn, maar menselijk een blunder van formaat.
Mijn conclusie: een leuke denkoefening, net voor lunchpauze.

Dit concept heeft alles in zich om een nieuwe hype te worden. Weliswaar wordt een bestaande term, consequentiemanegement, door een andere lading gedekt, maar dat is ook weer de kracht er van. We denken dan al snel dat het bekend voorkomt want wie heeft nog de tijd om iets verder te lezen dan de recentie van de managementboektoptien? Als we dit nou eens konden invoeren in de politiek, overheid of in bv al die organisaties die via erp hun klanten denken te bedienen (zorgverzekeraars, energieleveranciers etc.) dan kunnen we er nog veel lol van hebben. Ook goed trouwens voor de werkgelegenheid van de bedreigde soort 'indirecten'.

Natuurlijk is dit - zoals vele managementideeen - een parodie. Het is niet moeilijk om een nieuw soort managementstijl te verzinnen. Als ik het artikel achterwege had gelaten en een bedrijf had opgericht en glossy folders had laten drukken, was ik misschien wel rijk geweest. Net als al die beunhazen die aan competentiemanagement doen.

Ik ken trouwens nog een leuk spelletje. Ga naar www.google.com en type om de beurt een interessant woord in met daarachter het woord management. Degene die als eerst 0 hits heeft heeft gewonnen...