Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Wat doen deze 6 zorgorganisaties als een zorgmedewerker niet op de juiste manier zichzelf stuurt en patiënten niet juist behandelt? Wie houdt dat in de gaten? En wie neemt beslissingen over voortzetting van het dienstverband?
Misschien toch stiekem een manager?
Ik ben heel benieuwd......
Ik heb uw vraag natuurlijk direct doorgestuurd naar de zorgorganisaties in kwestie. Ruth Maas, Raad van Bestuur van Zorgcentra De Betuwe, reageerde per kerende post. Ik plaats haar reactie hieronder integraal.
"Prima vraag! Want inderdaad: zelfsturing betekent niet dat alles opeens vlekkeloos loopt; het is alleen een werkwijze waarbij zorgverleners weer eigenaar zijn van hun eigen werk. Maar dat betekent niet dat je als directie en ondersteuners geen verantwoordelijkheid meer hebt.
Wij werken volgens het principe “wie het ziet, is aan zet”. Dus als je ziet dat het ergens niet goed loopt, neem je actie. Een voorbeeld: als ik vind dat het cijfercodeslot bij onze achterdeur vies is, maak ik dat even schoon.
Of toen ik laatst een collega uit de zorg sprak, die me vertelde dat zij zich niet voldoende vrij voelt in haar eigen team, heb ik samen met haar de coach van het team gevraagd om haar te helpen het gesprek aan te gaan.
Of toen we ontdekten dat lang niet alle teams goed stuurden op hun eigen uren, is de controller met die teams in gesprek gegaan om hen te helpen dat te leren.
Dat laatste is altijd het uitgangspunt: we proberen teams te helpen om te leren om het zelf te doen.
Wie dat in de gaten houdt? Iedereen dus. We zijn gezamenlijk verantwoordelijk. En als managementteam spreken we alle teams ten minste twee keer per jaar, zodat we dichtbij zijn.
Ze trekken overigens ook steeds vaker zelf aan de bel als ze vinden dat het niet lekker loopt: hoe langer we hiermee bezig zijn, hoe meer verantwoordelijkheid de teams nemen.
En over voortzetting van het dienstverband: bedoelt u bij een tijdelijke aanstelling? Dan bepaalt het team. Zij hebben immers met de collega in kwestie gewerkt en weten het beste of die past of niet. Daar komt geen manager aan te pas…. "
Paul Verburgt
Zowel 'daarboven als beneden' moeten we ons bewust zijn dat we anderen niet kunnen veranderen maar wel met ons gedrag anderen kunnen inspireren door zelf het voorbeeld te zijn :-)
Wijze woorden.
Anderen veranderen kunnen we niet, zeg je. Het gekke is dat er hele volksstammen zijn die daar hun dagtaak van maken. Managers en hr-functionarissen geloven er heilig in dat ze het kunnen en - erger nog - dat het nodig is. Het hele concept van zelfsturing of eigen verantwoordelijkheid, you name it, is gebaseerd op het tegendeel. Het overgrote deel van de werknemers wil gewoon graag zijn werk goed doen en zich daarvoor inzetten. Geef ze dat vertrouwen (terug). Dat is niet hetzelfde als vrijheid-blijheid, wat sceptici graag roepen. Er moet gewoon gewerkt en gepresteerd worden. Dat kan ook en zoals de zes zorgorganisaties in dit artikel ook laten zien, met succes en naar genoegen van de cliënten.
Paul Verburgt