Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Los van de inhoud van jouw artikel dat SMART een managementfabeltje zou zijn, vind ik jouw gebruik van het woord 'de SMART-sharia' erg misplaatst.
Zo 'simpel kan het dus niet zijn' om een inhoudelijk onderbouwd artikel te schrijven en niet alleen maar een populaire tekst. Jammer. Ik ben benieuwd naar een wel onderbouwde tekst over succesvol doelen te bereiken.
Joske Diesfeldt.
http://aoopartners.com
Ben het weer met je eens. Wat dacht je van", "de stip op de horizon".
Heb zelf regelmatig met SMART "moeten" werken en inderdaad je gaat je projectgroep afrekenen op hetgeen je wilt bewerkstelligen. En tunnelvisie, yep. Andere lopende zaken die betrekking hebben op de bedrijfsvoering krijgen minder of geen aandacht. Maar als manager vinkt het zo lekker af.
“It ain’t what you do, it’s the way that you do it”
Daar moest ik aan denken toen ik je column las.
Het formuleren van SMARTdoelen is een prima hulpmiddel om focus aan te brengen.
Wanneer je hulpmiddelen gaat gebruiken als oplossing, is er iets anders aan de hand.
Het ‘probleem’ zit dan niet in het hulpmiddel, maar in de manier waarop je er mee omgaat. ☺
Hartelijke groet,
Beitske
"It ain't what you do, it's the way that you do it"
Daar moest ik aan denken toen ik je column las.
Het formuleren van SMART doelen is volgens mij een prima hulpmiddel om focus aan te brengen. Wanneer je een hulpmiddel gebruikt als oplossing, is er iets aan de hand. Dan ligt het 'probleem' niet in het hulpmiddel, maar in de manier waarop je er mee omgaat.
Hartelijke groet, Beitske
We zijn tegenwoordig met zoveel dingen tegelijk bezig dat het goed is om doelen te formuleren om een opdracht met succes af te ronden.
Ik sluit me aan bij het commentaar van Beitske en Joske
Groeten,
Arjan Kanters
Wat ik ook een mooie vind: meerjarenbeleidsplannen waarin SMART doelen staan met toegewezen 'eigenaren'. Vaak wordt een meerjarenbeleidsplan gemaakt om de indruk te wekken 'in control' te zijn. En kunnen de 'eigenaren' laten zien waar ze mee bezig zijn en hebben de managers het gevoel dat ze er toe doen.
Ik heb nog nooit gezien dat de doelen van een meerjarenplan 100% of redelijkerwijs gehaald worden. Meestal wordt de werkelijkheid van de gemaakte meerjarenplannen achterhaalt door de realiteit. Ik heb dan ook van mening dat management in z'n huidige vorm achterhaalt is en zich niet waarmaakt. Zoals Napoleon al zei: 'elk plan sneuvelt bij het eerste schot'.
Lijkt me interessant om hierover eens door te praten.
Hartelijke groet, Edwin
ps. ben trouwens gecharmeerd van de boodschap van je boekje 'Zo simpel kan het zijn'. Een prachtige (werk)houding.
In plaats van een aanval op de methode, had je niet beter kunnen wijzen dat het slechts een van de vele gereedschappen in de kist is? Overigens denk ik niet dat strak geformuleerde doelen leiden tot ministers die over lijken gaan of verkopers die tot rat verworden. Dit is eerder een intrinsieke eigenschap die zich manifesteert onafhankelijk van gekozen methodiek.
Ik zie er meer in mensen te wijzen dat ELKE methode kan leiden tot pedantie, tunnelvisie en cynisme, dat we vooral tijd moeten besteden aan het beoordelen van een plan ook tijdens de werkzaamheden (soort van multitasken), echter niet beoordelen om het beoordelen opdat dit een eigen leven gaat leiden.
De vraag "doe ik het juiste" is iets wat we altijd in het achterhoofd moeten houden en zodra de weegschaal duidelijk aangeeft dat er iets niet klopt mag er best even gekeken worden of nadere evaluatie noodzakelijk/wenselijk/mogelijk is.
Mensen zijn ook snel geneigd achter de hardste schreeuwer aan te hobbelen en vergeten om kritisch te blijven op zichzelf en anderen. En als men dan kritisch is gaat dat gelijk in de vorm van een aanval of anderzins ondermijnende uitspraak, of iets dat als zodanig door de (overgevoelige) ontvanger wordt ervaren.
Onze (=de mensheid) grootste kracht was samenwerken, dat schijnen we in het huidige tijdgewricht een beetje te zijn vergeten/verleerd.
Verder een leuke, enigzins opiniërende tekst,
Groeten,
Bas