Terug naar het thema van deze bijdrage: wat zou een meer voor de handliggende verklaring voor het feit dat onze werkweek 40 uur blijft duren?...de reden dat we 40 uur blijven werken is dat we daar in geconditioneerd zijn, oa door de prikklok die rond 1900 nodig was om de wispelturige huisvrouw, landbouwer en ambacht aan de lopende band te krijgen....de vraag in onderzoeken zou moeten zij: vindt je dat je nuttig werk doet als een machine dat veel goedkoper, sneller, veiliger etc....kan : we create fake work at the office to avoid real work at home

Interessant artikel. Met name omdat er verschillende definities van “nep”werk bestaan. Vergelijk met fake-news: wat voor de één waar is is voor de ander leugen, en in de politiek bestaat ook nog de tussenvorm “het is niet waar en het is geen leugen”. Nuttigheid is een smaak waarover valt te twisten. Concreet gemaakt: verrichten regelgevers nuttig werk? Ook wanneer hun arbeid door deregulering als nutteloos wordt beoordeeld? En is het werk van de handhavers van de later gedereguleerde regelgeving nuttig werk? De een noemt de regelgeving vanaf begin kafkaësk, de ander is een dorknoper die vanuit volle overtuiging alle regelgeving serieus neemt en wil dat gehandhaafd wordt.

Misschien pak ik het onderscheid hier niet op zoals het zou moeten landen maar als een universitair afgestudeerde die momenteel een simpele functie in de logistiek uitvoert, zie ik scherpe verschillen in werkmentaliteit. Vooral het contrast tussen werken voor de productie of persoonlijke consumptie.
Consumptiegericht werken is in mijn ogen het werken met de mentaliteit om je centjes te verdienen. Die kunnen leuk zijn om een auto te kopen, je huis in te richten, leuke dames te lokken, etc.. Het draait dan om het vergaren van persoonlijke attributen.
Productiegerichte arbeid is werken met de intentie om met een voldaan gevoel iets van waarde achter te laten. Je vervult de (on)tastbare behoeftes die in deze wereld aanwezig zijn. Doorgroeimogelijkheden staan in dit geval sterker in de spotlights, je wilt het liefst nog meer waarde achterlaten (en verdient toevallig iets meer omdat het werk mega-veel zwaarder kan/zal worden).

Waardoor kun je dan het nut van dezelfde job betwijfelen en ook inzien? Ik grijp hiervoor even terug op de vraag 'waarom blijft u nepwerk uitvoeren'? en kom met mijn antwoord 'ik zie dat anders'. We kijken naar andere zaken. Het is nuttig om geld te verdienen (consumptie), of we hebben toch nét een andere klantbehoefte op het vizier staan (productie). Misschien is de klantbehoefte niet direct van hoge maatschappelijke relevantie, maar jouw werk heeft wel merkbare impact.

Er bestaat geen nepwerk. Werk is werk (ook als dat onbetaald is), en werk is het tegenovergestelde van vrije tijd in de betekenis van geheel zelf kunnen bepalen hoe de tijd wordt besteed. Wel kan werk verschillen betreffende het meer of minder toevoegen van waarde aan een dienst of product. Vaak is de waarde van een product of dienst niet te monetariseren, waardoor in dat geval ook het toevoegen van waarde van werk niet te kwantificeren valt. Het werk van politici of van politieke assistenten en van de verdere bontkraag van bewindspersonen, zijn daar de beste voorbeelden van!

Beste heer Westen,

Dhr. Dr. Graeber mist enkele belangrijke punten in zijn gedachtegang de belangrijkste is tevens ook de reden dat ik dit stuk wat tijd heb gegunt.

Als we kijken naar hoe bijvoorbeeld de massa die in de grote bedrijven werken hun functie inrichten. Dan kun je tegenwoordig gerust (bewezen) zeggen dat we van de 8-urige werkdag gemiddeld zo'n 5 uur nuttig bezig zijn. Dit heeft allerlei oorzaken maar de belangrijkste oorzaak voor dit verhaal is het feit dat heel veel bedrijven hun functies niet goed uitwerken. Er is tegenwoordig vaak geneens haast bij omscholing van nieuwe medewerkers omdat we bijvoorbeeld een taak voor 1 persoon verdelen of 3 personen. Er mist meestal een soort overkoepelend orgaan wat gewoon zegt :''Klaar! Vanaf nu nog maar 2 partners!''

wat zou een meer voor de handliggende verklaring voor het feit dat onze werkweek 40 uur blijft duren?

De overheid maakt hier afspraken over met de andere overheden. Het heeft te maken met hetzelfde verhaal als waarom Nederland de EUR heeft en waarom we allemaal de helft van ons spaargeld hebben ingeleverd destijds. De koopkracht van de Nederlanders is internationaal na de Tweede Wereld-Oorlog zo gestegen dat de ''rijkere'' landen het niet leuk vinden. Hetzelfde gebeurt ook constant naar Amerika. Bij elke wereldse afspraak word er altijd het meeste geld van Amerika gevraagd. Maar eigenlijk is dit niet eerlijk want alle andere overheden vragen meestal veel meer aan belastingen etc.


Het is dus een spel waarbij landen kunnen gaan klagen bij de game-master. En al die arme mensen maar gewoon doorwerken.


Het stamt uit andere tijden. Met de komst van steden, fabrieken en grote bedrijven zijn we gewend geraakt aan een werkweek. Zaterdag en zondag vrij. Omdat de meeste mensen al uberhaupt blij waren met werk was 8-12 uur per dag geen probleem. Er moest immers geld gemaakt worden.